Jaźń w filozofii indyjskiej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m buddyzm
Indu (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
 
'''Jaźń w filozofii [[hinduizm]]u''' - zależnie od rozpatrywanego nurtu, określana jest jako ''indywidualna jaźń'' istoty ludzkiej następującymi terminami :
 
'''Jaźń w filozofii indyjskiej''' - zależnie od rozpatrywanego kireunku filozoficznego ( [[darśana]] ) , określana jest jako ''indywidualna [[jaźń]]'' istoty ludzkiej pod różnymi terminami.
 
{{==[[Hinduizm stub}}]]==
'''Jaźń w filozofii [[hinduizm]]u''' - zależnieZależnie od rozpatrywanego nurtu, określana jest jako ''indywidualna jaźń'' istoty ludzkiej następującymi terminami :
*[[purusza]],
*[[nara]],
Linia 8 ⟶ 13:
[[Swami Muktananda Paramahansa]] , "Dokąd idziesz", s. 135 </ref>
 
===Purnajoga===
'''Jaźń w filozofii [[buddyzm]]u''' - zależnie od rozpatrywanego nurtu, określana jest w terminach :
*[[anatman]]
''Anatman'' rozumie się jako nawykowo błędnie przyjmowaną [[siunjata#Tożsamość "ja" jako źródło powstawania cierpienia (dukkha)|tożsamości "ja"]], źródło cierpienia ''[[dukkha]]''. Tożsamość ta wydaje się być pojedyncza, niezależna i niezmienna, pomimo, że wszystkie mentalno-materialne czynniki na bazie których owa tożsamość jest projektowana, nie są w żaden sposób pojedyncze, niezależne i niezmienne.
*[[natura Buddy]]
Buddyjska [[mahajana]] wyróżnia termin ''natura Buddy'', z [[sanskryt]]u ''Tathagatagarbha'', tłumaczony jako przyczynę i podstawowy warunek, dzięki któremu staje się możliwym osiągnięcie [[oświecenie (religie Wschodu)|oświecenia]], czyli stanu [[Budda|Buddy]]. Termin ten, choć potocznie można tłumaczyć jako ''naturę umysłu i rzeczywistości'' i odnosić do "ostatecznej" tożsamości, rozumieć jednak należy jedynie poprzez doktryny filozoficzne [[czittamatra]] i [[madhjamaka]] poza jakimikolwiek poglądami [[nihilizm]]u czy [[eternalizm]]u.
 
==Purnajoga==
W nauczaniu jogi integralnej, [[Śri Aurobindo]] właściwą jaźń człowieka określa terminem [[sat]]-[[ćit]]-[[ananda]] <ref> {{cytuj książkę
|nazwisko= Świerzowska|imię= Agata|autor= |autor link=
Linia 21 ⟶ 20:
|seria= Mała Biblioteka Religii|id = |isbn= 978-83-7505-192-6|oclc= |doi= |cytat= |język = pl|data dostępu = }} </ref> . Jej doświadczenie następuje po pełnej transformacji wnętrza jogina, przebiegającego wskutek otwarcia na działanie [[Śakti]].
 
===Siddhajoga===
[[Swami Muktananda Paramahansa]] problematykę jaźni porusza w książce "Dokąd idziesz".<br>
*''Medytując spokojnie możemy sprawić, aby Jaźń zamanifestowała się przed nami'' (s.31). Dzięki medytacji osiąga się poznanie Jaźni, swojej wewnętrznej zasady. Doświadczenie Jaźni powoduje wewnętrzną rewolucję w ciałach subtelnych i umyśle człowieka, [[sadhaka]] zostaje przeobrażony. Odtąd inaczej odbiera zewnętrzny świat i ludzi. Muktananda podaje, że w Jaźni zawiera się teraz cały wszechświat . Jest to czysta i głęboka świadomość ''ja jestem''. To ona odpowiada na praktyki religijne ludzi , życzenia i modlitwy kierowane do jakiegokolwiek boga . [[Ryszi]] przydają jej przymioty [[sat]]-[[ćit]]-[[ananda]], to ''to w nas, które wie'' . Jest świadkiem umysłu, jest obserwatorem gdy używamy zmysłów - dlatego poprzez zmysły jest nieosiągalna. Siebie samą poznać może tylko poprzez medytacje .
Linia 28 ⟶ 27:
*Doświadczaną w medytacjach Jaźń [[Śiwaizm kaszmirski|śiwaizmu kaszmirskiego]] określa terminem [[Błękitna Perła]]. Medytacja typu [[sawikalpa samadhi]] pozwala doświadczać formy Jaźni jako jaskrawych barw i oślepiającej jasności.
 
===Krijajoga===
Ostatecznym celem życia człowieka jest urzeczywistnienie jaźni, która jest dostępna percepcji medytującego człowieka . Jaźń [[atma]] to forma w jakiej wewnątrz człowieka istnieje bóg, ktorego wszechświat jest manifestacją <ref> {{cytuj książkę
|autor= Paramahamsa Hariharananda |autor link=Paramahansa Hariharananda |inni=
Linia 48 ⟶ 47:
|id = |isbn= 83-914863-1-1|oclc= |doi= |cytat=Bóg istnieje w nas jako Jaźń }} </ref>.
 
===Zobacz też===
*[[Ahamkara]] - źródło ego
*[[Asmita]] - stan "jestem"
 
==[[Buddyzm]]==
'''Jaźń w filozofii [[buddyzm]]u''' - zależnieZależnie od rozpatrywanego nurtu, określana jest w terminach :
*[[anatman]]
''Anatman'' rozumie się jako nawykowo błędnie przyjmowaną [[siunjata#Tożsamość "ja" jako źródło powstawania cierpienia (dukkha)|tożsamości "ja"]], źródło cierpienia ''[[dukkha]]''. Tożsamość ta wydaje się być pojedyncza, niezależna i niezmienna, pomimo, że wszystkie mentalno-materialne czynniki na bazie których owa tożsamość jest projektowana, nie są w żaden sposób pojedyncze, niezależne i niezmienne.
*[[natura Buddy]]
Buddyjska [[mahajana]] wyróżnia termin ''natura Buddy'', z [[sanskryt]]u ''Tathagatagarbha'', tłumaczony jako przyczynę i podstawowy warunek, dzięki któremu staje się możliwym osiągnięcie [[oświecenie (religie Wschodu)|oświecenia]], czyli stanu [[Budda|Buddy]]. Termin ten, choć potocznie można tłumaczyć jako ''naturę umysłu i rzeczywistości'' i odnosić do "ostatecznej" tożsamości, rozumieć jednak należy jedynie poprzez doktryny filozoficzne [[czittamatra]] i [[madhjamaka]] poza jakimikolwiek poglądami [[nihilizm]]u czy [[eternalizm]]u.
 
{{Przypisy}}
 
{{Hinduizm stub}}
 
[[Kategoria:Filozofia indyjska]]