Jaźń w filozofii indyjskiej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Indu (dyskusja | edycje)
Indu (dyskusja | edycje)
''Tathagatagarbha'' - oryginalny termin jako wywołanie
Linia 1:
 
 
'''Jaźń w filozofii indyjskiej''' - zależnie od rozpatrywanego kireunku filozoficznego ( [[darśana]] ) , określana jest jako ''indywidualna [[jaźń]]'' istoty ludzkiej pod różnymi terminami.
 
Linia 55 ⟶ 53:
*[[anatman]]
''Anatman'' rozumie się jako nawykowo błędnie przyjmowaną [[siunjata#Tożsamość "ja" jako źródło powstawania cierpienia (dukkha)|tożsamości "ja"]], źródło cierpienia ''[[dukkha]]''. Tożsamość ta wydaje się być pojedyncza, niezależna i niezmienna, pomimo, że wszystkie mentalno-materialne czynniki na bazie których owa tożsamość jest projektowana, nie są w żaden sposób pojedyncze, niezależne i niezmienne.
*[[natura Buddytathagatagarbha]]
Buddyjska [[mahajana]] wyróżnia termin ''natura Buddy'', z [[sanskryt]]u ''Tathagatagarbha'', tłumaczony jako przyczynę i podstawowy warunek, dzięki któremu staje się możliwym osiągnięcie [[oświecenie (religie Wschodu)|oświecenia]], czyli stanu [[Budda|Buddy]]. Termin ten, choć potocznie można tłumaczyć jako ''naturę umysłu i rzeczywistości'' i odnosić do "ostatecznej" tożsamości, rozumieć jednak należy jedynie poprzez doktryny filozoficzne [[czittamatra]] i [[madhjamaka]] poza jakimikolwiek poglądami [[nihilizm]]u czy [[eternalizm]]u.
 
{{Przypisy}}