Języki izolujące: Różnice pomiędzy wersjami

{{disambigP|język izolujący|[[językJęzyki izolowanyizolowane]]}}

'''Język analityczny''' a. '''izolujący''' – [[język (mowa)|język]], w którym o funkcji [[gramatyka|gramatycznej]] i [[składnia|składniowej]] wyrazu nie decydują [[końcówka fleksyjna|końcówki fleksyjne]] jak w [[języki fleksyjne|językach fleksyjnych]] ani specjalne [[przyrostek|przyrostki]] jak w [[języki aglutynacyjneAglutynacyjność|językach aglutynacyjnych]], lecz pozycja danego wyrazu w [[zdanie|zdaniu]]. W językach izolujących większość pojedynczych [[morfem|morfemów]]ów może być samodzielnymi wyrazami. Istnieją też języki analityczne, które wyrażają stosunki gramatyczne za pomocą luźnych morfemów w postaci form czasownika posiłkowego, przysłówków i przyimków.

Języki takie trudno znaleźć w czystej postaci, choć najczęściej jako typowy przykład podaje się [[klasyczny język chiński]], gdyż współczesny [[standardowy język mandaryński]] ma już pewne cechy [[języki aglutynacyjne|języków aglutynacyjnych]]. Innymi przykładami są [[język wietnamski|wietnamski]] i wiele języków [[Sudan (region)|Sudanu]], [[Polinezja|Polinezji]] oraz atlantyckiego wybrzeża Ameryki Południowej. W znacznej mierze analityczne są też francuski i angielski.

{{Językoznawstwo stub}}