Wersja z 20:57, 15 lut 2010 edytuj RibotBOT (dyskusja \| edycje) 43 525 edycji m robot poprawia: ca:Servents de Maria ← poprzednia edycja		Wersja z 16:09, 7 cze 2010 edytuj anuluj edycję Władysław Komorek (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 28 174 edycje m kat., linki zewnętrzne, wikizacja następna edycja →
Linia 16: \| witryna instytutu= http://www.servidimaria.org/ }} '''Serwici''', '''Słudzy Najświętszej Maryi Panny''' (''Ordo Servorum Mariae'') - katolickie [[zgromadzenie zakonne]] załozone w 1233 r. we Włoszech. '''Serwici''' czyli Zakon Sług Maryi (Ordo Servorum Mariae) powstał w 1233 r. we Włoszech. Założyło go siedmiu mieszkańców [[Florencja\|Florencji]] (czczonych przez Kościół jako [[Świętych Siedmiu Założycieli zakonu serwitów NMP]]), którzy życiem wypełnionym pokutą, modlitwą i uczynkami miłosierdzia postanowili zadośćuczynić Panu Bogu grzechy współmieszkańców. Był to bowiem okres dramatycznych i krwawych konfliktów, bratobójczych walk związanych z wojną między zwolennikami papieża a zwolennikami cesarza, zwanych wojną [[Gibelini\|Gibelinów]] z [[Gwelfowie\|Gwelfami]]. Celem szczególnym nowego zakonu było rozważanie boleści Maryi i naśladowanie jej cnót. Serwitami byli też [[św. Filip Benizi]] i [[św. Peregryn Laziosi]]. Celem szczególnym zakonu było rozważanie boleści Maryi i naśladowanie jej cnót. Do grona czczonych dziś Założycieli należeli: Aleksy Falconieri, Bartłomiej Amidei, Benedykt Antella, Buonfiglio Monaldi, Gerardino Sostegni, Hugo Lippi-Uguccioni oraz Jan Buonagiunta Monetti. Najbardziej znanym z nich jest św. [[Aleksy Falconieri]]. Był kupcem i mieszkał on we Florencji w czasach, kiedy kraj przeżywał rozdarcie i bratobójcze walki. W 1215 roku w samą Wielkanoc u stóp [[Most Złotników\|Ponte Vecchio]] we [[Florencja\|Florencji]] miała pojawić się [[Matka Boża]] cała we łzach, opłakująca, że Jej dzieci są między sobą rozdarte nienawiścią i wojną. Dnia 15 sierpnia 1233 roku Matka Boża miała pojawić się po raz drugi, okryta żałobą, pełna boleści. Reakcją na te objawienia było to, że wraz z sześcioma rówieśnikami, również florenckimi kupcami, porzucił zajęcia i usunął się na ubocze, gdzie żył w ubóstwie i pokucie. Założył z nimi pobożną [[Bractwo religijne\|konfraternię]], która podejmowała zadośćuczynienie za życie i grzechy współziomków. Z czasem przeniosła się ona na Monte Senario. Jej członkowie rozważali [[Pasja\|Mękę Pańską]] i mieli żywą cześć do [[Matka Boża Bolesna\|Matki Bożej Bolesnej]]. Za jej natchnieniem w roku 1233 powołali nowy zakon, tzw. '''serwitów''', czyli sług Maryi. Jako wędrowni kaznodzieje przemierzyli Italię, Francję, Niemcy i Węgry. Dotarli nawet do Polski. W 1304 r. Stolica Apostolska zatwierdziła ich zakon. Istnieje on do dzisiaj. Największą sławą okrył zakon św. [[Filip Benizi]] (1233 - 1285), który stał się prawodawcą tej rodziny zakonnej i najwięcej przyczynił się do jej rozpowszechnienia. Niebawem powstał także zakon żeński, '''Serwitek''', którego założycielką była św. [[Juliana Falconieri]] (1270-1341). Św. Aleksy zmarł 17 lutego 1310 r. dożywszy 100 lat. Papież [[Benedykt XIII]] wszystkich siedmiu współzałożycieli zakonu '''serwitów''' wyniósł na ołtarze (1725), a papież [[Leon XIII]] zaliczył ich w poczet świętych. Do grona '''Serwitów''' należy też św. [[Peregryn Laziosi]]. == Linki zewnętrzne == * [http://kosciol.wiara.pl/doc/490422.Swietych-Siedmiu-Zalozycieli-Zakonu-Serwitow-NMP-Kupcy-maryjni Wiara.pl - Swietych Siedmiu Zalozycieli Zakonu Serwitow NMP Kupcy maryjni] [[Kategoria:Męskie zakony katolickie\|Serwici]]

Serwici: Różnice pomiędzy wersjami