Architektura barokowa we Francji: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Wikipedia:Skarbnica wiedzy/Przegląd zagadnień z zakresu architektury - Zmieniono link(i) Wikipedia:Skarbnica Wikipedii/Przegląd zagadnień z zakresu architektury |
poprawa linków, drobne redakcyjne |
||
Linia 17:
Barok w formie wypracowanej we Włoszech nigdy nie zaistniał we Francji, stąd w opinii niektórych historyków francuskich, we Francji baroku nigdy nie było.
== Barok wczesny i dojrzały ==
Do pierwszych przedstawicieli baroku klasycznego we Francji należą:
* [[Jacques Lemercier]] – wykształcony we Włoszech nadworny architekt Ludwika XIII. Jego dzieła cechują się, w porównaniu z architekturą Włoch, znacznym uproszczeniem bryły. Szczególną uwagę kieruje na wygodne rozwiązanie wnętrz i ich bogaty wystrój. Zbudował Richelieu zamek w Poitou (ok. [[1627]] r.) oraz pałac Cardinal (później [[Palais-Royal|Royal]]) w Paryżu (ok. [[1629]]). Pracował także przy rozbudowie [[Luwr]]u. Do dzieł sakralnych Lemerciera należą:
Linia 40 ⟶ 41:
Zespół pałacowo-ogrodowy Wersalu powszechnie jest uznawany za najlepsze dzieło francuskiego renesansu. Ogród został zaprojektowany przez [[André Le Nôtre]], twórcę barokowego [[ogród francuski|ogrodu francuskiego]].
== Rokoko ==
Pod koniec baroku wyodrębnił się nowy kierunek nazwany rokoko ([[język francuski|j. franc.]] ''rocaille'' – muszla). We Francji jego pierwsza faza określana jest jako [[styl regencji]] (regence) a późniejsza, dojrzalsza forma stylem Ludwika XV. Nowe tendencje, które pojawiły się zwłaszcza w architekturze wnętrz, wiązane są ze swobodną i beztroską atmosferą dworów [[Filip Orleański|Filipa Orleańskiego]] i Ludwika XV oraz fascynacją [[sztuka chińska|sztuką chińską]], której dzieła w tym czasie masowo sprowadzano do Europy.
Linia 46 ⟶ 48:
Na dworze Filipa Orleańskiego działał niderlandzki architekt i dekorator wnętrz [[Gilles Marie Oppenordt]]. Jego prace są związane ze zmianami wystroju wnętrz pałacu w [[Villers-Cotterêts]] oraz kilku kościołów w Paryżu. W swoich projektach w miejscu pilastrów i [[belkowanie|belkowań]] wprowadził ozdobne, zawiłe elementy [[sztukateria|sztukatorskie]] w postaci dekoracyjnych pasów, [[girlanda|girland]], [[feston]]ów. W podobnym kierunku podąża także Robert de Cotte.
Czołowym przedstawicielem rokoko był [[Juste
== Literatura ==
Linia 53 ⟶ 55:
* ''Sztuka Świata'', t. 7, praca zbiorowa, Wydawnictwo Arkady, 1994 r.
* David Watkin, ''Historia architektury zachodniej'', Wydawnictwo Arkady 2006 r. ISBN 83-213-4178-0
[[Kategoria:Architektura baroku|Fr]]
| |||