Banda czworga: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
→‎Bibliografia: poprawa powrotna
m int.
Linia 3:
'''Banda czworga''' ([[uproszczone pismo chińskie|chin. upr.]] 四人帮; [[tradycyjne pismo chińskie|chin.trad]] 四人幫; [[pinyin]] ''Sì rén bāng'') – nazwa odnosząca się do czwórki radykalnych i skrajnie [[lewica|lewicowych]] działaczy [[Komunistyczna Partia Chin|Komunistycznej Partii Chin]] (KPCh), którzy odgrywali czołową rolę w czasie [[rewolucja kulturalna|rewolucji kulturalnej]], a po [[śmierć|śmierci]] [[Mao Zedong]]a usiłowali przejąć władzę. Termin "banda czworga" po raz pierwszy pojawił się w chińskich mediach po aresztowaniu jej członków w październiku [[1976]] roku.
 
W skład ''Bandy czworga'' wchodzili [[Jiang Qing]] (żona Mao Zedonga), oraz trzech działaczy KPCh z [[Szanghaj]]u: [[Zhang Chunqiao]], [[Wang Hongwen]], [[Yao Wenyuan]]. Z bandą ściśle współpracowali [[Kang Sheng]], [[Xie Fuzhi]] i [[Chen Boda]].
 
Banda czworga uaktywniła się po odsunięciu od władzy [[Lin Biao]] w [[1971]]. Z powodu choroby Mao Zedonga grupa skupiona wokół Jiang Qing przejęła faktyczną kontrolę nad państwem. Próbowali utrzymać rewolucję kulturalną i rozpoczęli eliminację swoich przeciwników politycznych, m.in. rozpętali w [[1973]] roku Kampanię Przeciw Lin Biao i Konfucjuszowi (批林批孔运动), wymierzoną w premiera [[Zhou Enlai]]a. Wraz ze zbliżającą się śmiercią Mao, doprowadzili w kwietniu [[1976]] do odsunięcia od władzy reformatorsko nastawionego [[Deng Xiaoping]]a.