Ferdynand I Rumuński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienia |
lit., polskie znaki, poprawa linków |
||
Linia 30:
10 października [[1914]] roku został królem Rumunii po śmierci Karola I. Po objęciu tronu prowadził twardą politykę wspierającą [[Ententa|Ententę]], jednak militarnie trzymał się neutralności, oczekując na czyją szalę przechyli się przewaga. W [[1916]] roku, po operacji [[Front Południowo-Zachodni (rosyjski)|Frontu Południowo-Zachodniego]] i rozbiciu armii austro-węgierskiej, podjął decyzję o wejściu do wojny po stronie Ententy. Sankcjonował podpisanie 17 sierpnia 1916 podpisanie politycznej i militarnej Konwencji z państwami Ententy.
28 sierpnia Ferdynand przejął dowodzenie armią i tytuł Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych Rumunii. Po mobilizacji Siły Zbrojne Rumunii liczyły 564 tys.
[[12 grudnia]] [[1916]] roku, po utworzeniu nowego (głównie z armii rosyjskich) [[Front Rumuński|Frontu Rumuńskiego]], Ferdynand I został jego naczelnym dowódcą, faktycznie dowodził pomocnik naczelnego dowódcy, gen. [[Dmitrij Szczerbaczow|Dmitrij Grigoriewicz Szczerbaczow]]. W składzie Frontu były dwie armie rumuńskie 1 (dowódca gen. Kristesko)i 2 (dowódca gen. Awierescu), które zostały doprowadzone do stanu bojowego przez specjalistów francuskich. Ferdynand I zatwierdził plan natarcia Frontu na [[Wołoszczyzna|Wołoszczyznę]]. Już po rozpoczęciu natarcia premier nowego rządu rosyjskiego, [[Aleksander Kiereński]] zerwał natarcie Frontu
W rezultacie I wojny światowej w skład Rumunii weszła Transylwania (obszar Rumunii zwiększył się o 131,3 tys, kmkw, a ludność o 7,9 mln.). Straty Rumunii w wojnie wyniosły ok. 250 tys. zabitych i zmarłych od ran. Straty wojenne wyniosły ok. 17,7 mld. złotych lei (przy majątku ocenianym w 1914 na 36 mld. złotych lei). Po wojnie Ferdynand I pozostał na tronie, jednak realna władza pozostawała w rękach premier ministrów państwa.
== Życie prywatne ==
Zakochał się w Helenie Vacarescu, damie do towarzystwa [[Elisabeth zu Wied|królowej Elżbiety]]. Król Karol I potępił ten związek, postanowił jak najszybciej znaleźć żonę dla młodego Ferdynanda. Jego wybór padł na piękną [[Maria Koburg|Marię Koburg]], wnuczkę cara rosyjskiego [[Aleksander II Romanow|Aleksandra II]]. Uroczysta koronacja Ferdynanda i Marii odbyła się [[15 października]] [[1922]] roku.
Maria i Ferdynand doczekali się szóstki dzieci:
|