Krystian Kalkstein: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m WP:SK |
m poprawa linków |
||
Linia 1:
'''Krystian (Chrystian) Ludwik Kalkstein-Stoliński''' [[herb|h.]] Koss (ur. ok. [[1630]] w dobrach Bautzen k/ [[Bagrationowsk|Pruskiej Iławy]] , zm. [[8 listopada]] [[1672]] w [[Kłajpeda|Kłajpedzie]]) – [[pułkownik]] polskich [[wojsko|wojsk]] [[Korona Królestwa Polskiego|koronnych]], jeden z przywódców [[
Jego ojciec, [[generał]] [[Albrecht Kalkstein]], posiadał wielkie majątki ziemskie w okolicach [[Pasłęk]]a, [[Prabuty|Prabut]] oraz dobra [[ród|rodowe]] [[Knauten]], leżące koło [[Gwardiejskoje (obwód kaliningradzki)|Mühlhausen]], w połowie drogi między [[Królewiec|Królewcem]] i [[Pruska Iława|Pruską Iławą]]. Był zwolennikiem łączności Prus z Polską i w tym duchu prowadził działalność opozycyjną na sejmach pruskich, ale zastraszony represjami wycofał się pod koniec życia z życia politycznego, osiadł w swoim majątku w Knauten, poświęcając się gospodarowaniu w dobrach rodowych.
Linia 5:
Krystian Kalkstein-Stoliński przez pewien czas przebywał na służbie u króla [[Francja|Francji]] [[Ludwik XIV|Ludwika XIV]], ucząc się sztuki wojennej. Potem przyjechał do Polski, poznał przyjaciół, nauczył się języka polskiego i prędko dosłużył się stopnia [[podpułkownik]]a. W roku [[1655]] porzucił służbę w wojsku polskim, przechodząc na żołd [[Fryderyk Wilhelm Hohenzollern (Wielki Elektor)|elektora brandenburskiego]]. Jako [[oficer (wojsko)|oficer]] armii pruskiej walczył w czasie [[potop szwedzki|potopu szwedzkiego]] przeciw Polsce. Podczas tej [[kampania (wojskowość)|kampanii]] awansował na [[pułkownik]]a oraz otrzymał [[starostwo]] [[Olecko|oleckie]], które wcześniej elektor odebrał jego ojcu, [[generał]]owi [[Albrecht Kalkstein|Albrechtowi Kalksteinowi]].
Bliscy krewni pułkownika, którym zależało na korzystniejszym podziale [[spadek|spadku]] po zmarłym w [[1667]] roku generale [[Albrecht Kalkstein|Albrechcie Kalksteinie]], oskarżyli go o spisek i [[Crimen laesae maiestatis|obrazę majestatu]] [[Fryderyk Wilhelm Hohenzollern (Wielki Elektor)|księcia elektora]]. Pułkownik stanął przed sądem elektorskim i został skazany na [[Kara dożywotniego pozbawienia wolności|dożywotnie więzienie]]. Dzięki interwencji księcia [[Bogusław Radziwiłł|Bogusława Radziwiłła]] surowy wyrok zamieniono na pięć tysięcy (pierwotnie 13 tysięcy) [[talar]]ów [[grzywna (prawo)|grzywny]]. Kalkstein nie zapłacił i uciekł do [[Warszawa|Warszawy]]. Przyjęto go tam jako męczennika sprawy swobód obywatelskich i wolności [[szlachta|szlacheckiej]]. Odnowił dawne znajomości, a na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|sejmie]] warszawskim występował w obronie praw i przywilejów [[stan (grupa społeczna)|stanów]] pruskich, apelując do opinii szlacheckiej, by nie godzono się z [[suwerenność|suwerennymi]] rządami [[
[[Fryderyk Wilhelm Hohenzollern (Wielki Elektor)|Elektor]] objął majątki Kalksteina [[sekwestr]]em i domagał się od [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]] wydania go jako przestępcy, lecz król odmówił. Ludzie elektora przy pomocy [[rezydent]]a [[Hohenzollernowie|Hohenzollerna]] w Warszawie, Brandta, porwali Kalksteina [[28 listopada]] [[1670]] r.. Przewieziony został do [[Kłajpeda|Kłajpedy]] i uwięziony w lochu miejscowego [[zamek|zamku]]. Przykuty został tam w [[kajdanki|kajdankach]] do specjalnego pnia kaźni ([[Język niemiecki|niem.]] Pfefferstube). Kalkstein-Stoliński był przesłuchiwany i [[tortury|torturowany]] według instrukcji opracowanej przez Elektora. W czasie przesłuchań zachowywał się mężnie i nie wydał członków opozycji antyelektorskiej. Krystian Ludwik Kalkstein-Stoliński został [[ścięcie (kara)|ścięty]] [[8 listopada]] [[1672]].
| |||