Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
infobox, kat., drobne techniczne, poprawa linków |
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Portal (architektura) - Zmieniono link(i) Portal; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 24:
'''Kościół Królowej Różańca Świętego w Poznaniu''' (nazywany też '''kościołem Dominikanów''') — świątynia należąca do zakonu [[dominikanie|dominikanów]] znajdująca się na [[Poznań|poznańskim]] [[Stare Miasto (Poznań)|Starym Mieście]] na narożniku ulicy Libelta i Alei Niepodległości.
== Historia ==
Dominikanie pojawili się w Poznaniu w [[1231]] roku osiedlając się początkowo na [[Śródka (Poznań)|Śródce]], a następnie w [[1244]] roku przenosząc się na lewy brzeg gdzie zbudowali klasztor i [[Kościół Najświętszego Serca Jezusowego i Matki Boskiej Pocieszenia w Poznaniu|kościół]], które zajmowali do [[XIX wiek]]u, gdy władze pruskie dokonały kasaty zakonu, obecnie świątynią tą opiekują się [[jezuici]].
Dominikanie powrócili do Poznania w [[1937]] roku. Wówczas rozpoczęto prace nad dzisiejszym kompleksem według projektu [[Adolf Szyszko-Bohusz|Adolfa Szyszko-Bohusza]], jednak do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] ukończono jedynie część klasztoru. Budowę ukończono w latach [[1947]]–[[1960]], korzystając z oryginalnych planów z korektami Władysława Czarneckiego. Konsekracji dokonano w [[1997]] roku.
== Opis ==
Jest to [[Eklektyzm (architektura)|eklektyczna]] świątynia na planie prostokąta nawiązująca wyglądem i układem do [[bazylika|bazylik]] [[architektura romańska|romańskich]]. Charakterystycznymi elementami fasady są dwie wieże na planie kwadratów, oraz wejście w formie [[portyk]]u wspartego na pięciu [[porządek joński|jońskich]] [[kolumna (architektura)|kolumnach]].
Linia 40:
Ołtarz główny zaprojektowali [[Józef Kopczyński]] i Jan Węcławski. Za nim, na ścianie prezbiterium znajduje się [[krucyfiks]], a na ścianach bocznych obrazy namalowane w warsztacie Tomasza Dolabelli w [[XVII wiek]]u. Są to: ''Aniołowie karmiący [[święty Dominik|św. Dominika]] i jego uczniów'', ''Męczeństwo dominikanów [[Sandomierz|sandomierskich]]'', ''Kazanie [[Wincenty Ferreriusz|św. Wincentego Ferreriusza]]'' oraz ''Cud [[święta Małgorzata|św. Małgorzaty]]''.
W nawie północnej, na jej wschodnim końcu, obraz pędzla Karola Sagnowskiego z [[1863]] roku przedstawiający przeprawę [[Jacek Odrowąż|św. Jacka Odrowąża]] z uczniami przez [[Wisła|Wisłę]] pod [[Wyszogród|Wyszogrodem]]. Na środku tej nawy nisza obramowana kamiennym [[portal
W nawie południowej, na jej wschodnim końcu, znajduje się kaplica Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. Znajduje się w niej obraz Matki Bożej Różańcowej namalowany w [[XVII wiek]]u. Zakonnicy przywieźli go tu ze zlikwidowanego klasztoru w [[Tarnopol]]u. W tej samej nawie, naprzeciwko ołtarza nawy północnej, znajduje się wejście na [[klatka schodowa|klatkę schodową]] prowadzącą do [[spowiednica|spowiednicy]].
Linia 48:
Klasztor znajduje się na wschód od kościoła między ulicami Libelta i Kościuszki.
== Bibliografia ==
* Jerzy Sobczak, ''Kościoły Poznania'', Poznań 2006, Wydawnictwo Debiuty ISBN 83-922466-4-0
== Zobacz też ==
* [[Kościół Najświętszego Serca Jezusowego i Matki Boskiej Pocieszenia w Poznaniu]] — dawny kościół dominikański
== Linki zewnętrzne ==
[http://www.poznan.dominikanie.pl/ Dominikanie Poznań]
{{DEFAULTSORT:Poznań}}
[[Kategoria:Kościoły Poznania|Maryi Panny Królowej Różańca Świętego]]
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej]]
| |||