Joanna I (królowa Neapolu): Różnice pomiędzy wersjami

Królowa popadła w konflikt z nowo wybranym w kwietniu [[1378]] papieżem [[Urban VI|Urbanem VI]], który nie będąc do końca zdrowym psychicznie, zrażał do siebie wszystkich wokół, w tym Joannę, którą ogłosił heretyczką i schizmatyczką oraz ogłosił jej detronizację. Joanna szukając nowych sojuszników w walce z krewniakiem [[Karol III z Durazzo|Karolem z Durazzo]] zdecydowała się poprzeć antypapieża [[Antypapież Klemens VII|Klemensa VII]] i usynowić brata króla Francji [[Ludwik I Andegaweński|Ludwika]], noszącego tytuł księcia [[Andegawenia|Andegawenii]] (linia Anjou-Valois). Adopcja Ludwika zyskała akceptację Klemensa VII, jednak papież Urban VI poparł Karola z Durazzo, który już w 1369 został przez Joannę wyznaczony następcą tronu. Teraz jednak królowa uznała, że następcą w Neapolu będzie Ludwik książę Andegawenii. Karol z Durazzo postanowił walczyć o swe prawa i wspomagany przez rzymskiego papieża, Węgrów i część neapolitańskiej arystokracji pokonał wojska Joanny, którymi dowodził królewski małżonek Otto, uwięziony po klęsce w [[Altamura|Altamurze]]. Po zwycięskiej bitwie Karol 16 lipca [[1381]] wkroczył do Neapolu, a Joanna zamknęła się w zamku [[Castel Nuovo w Neapolu|Castel Nuovo]]. Następnie Karol zmusił Joannę do poddania się i uwięził królową w zamku Muro. Po kilku miesiącach niewoli nowy władca Neapolu, Karol III z Durazzo rozkazał zamordować Joannę, co nastąpiło [[27 lipca]] [[1382]]. Joanna I została pochowana w kościele Santa Chiara w Neapolu.

 

 

==Potomstwo==