Jacopo Barozzi da Vignola: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+ fr:
usunięcie kościoła Il Gesu jako dzieła Vignoli
Linia 3:
Urodzony w Vignola koło [[Modena|Modeny]], początkowo studiował malarstwo w Bolonii. Następnie zajął się architekturą, pogłębiając wiedzę przez studia nad rzymskimi świątyniami antycznymi. W latach [[1541]] - [[1543]] przebywał na dworze [[Franciszek I (król Francji)|Franciszka I]] w [[Fontainebleau]]. Od [[1543]] działał w [[Rzym]]ie, gdzie pracował z [[Michał Anioł|Michałem Aniołem]], który wywarł duży wpływ na styl Vignoli.
 
Jego głównymi projektami są: [[Villa Giulia]] (1551–53, wraz z Ammanatim), oratorium S. Andrea (1554), kościół Il Gesù w Rzymie; [[Villa Farnese]] w Caprarola ([[1559]], ukończony po jego śmierci). Od [[1564]], po śmierci Michała Anioła, przejął kierownictwo budowy [[Bazylika św. Piotra na Watykanie|Bazyliki świętego Piotra]].
 
Twórczość architektoniczna Vignoli łączy cechy [[Odrodzenie|renesansowe]], [[manieryzm|manierystyczne]] i [[barok|wczesnobarokowe]]. Jako teoretyk architektury, był autorem ważnego traktatu "O pięciu porządkach w architekturze" (''Regola delli cinque ordini dell' architettura'', [[1562]], wydanie polskie w 1955) wzorowanego na [[Witruwiusz]]u, oraz wydanego pośmiertnie ''Due regole della prospettiva pratica'' ("Dwie reguły praktycznej perspektywy", Bolonia 1583). Zmarł w Rzymie, został pochowany w [[Panteon w Rzymie|Panteonie]].