Ich bin ein Berliner: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: pt:Ich bin ein Berliner |
drobne techniczne |
||
Linia 3:
W tekście przemówienia wyrażenie pojawia się dwukrotnie:
# „{{j|en|Two thousand years ago the proudest boast was}} «[[wikt:civis Romanus sum|civis Romanus sum]]». {{j|en|Today, in the world of freedom, the proudest boast is}} {{j|de|«Ich bin ein Berliner»}}.”<br />''„Dwa tysiące lat temu największą dumą było powiedzieć: civis Romanus sum (Jestem obywatelem rzymskim). Dzisiaj, w świecie wolności, największą dumą jest powiedzieć «Jestem berlińczykiem».”'' [[Plik:Kennedy berliner.ogg|thumb|''Today, in the world of freedom (...) „Ich bin ein Berliner”'']]
# „{{j|en|All free men, wherever they may live, are citizens of Berlin, and, therefore, as a free man, I take pride in the words}} {{j|de|«Ich bin ein Berliner»!}}”<br />''„Wszyscy wolni ludzie, gdziekolwiek żyją, są obywatelami Berlina, i tym samym ja, jako wolny człowiek z dumą mówię «Jestem berlińczykiem»!''”'' [[Plik:JFK Ich bin ein Berliner 2nd time.ogg|thumb|''All free men, wherever they may live(...)'']]▼
▲# „{{j|en|All free men, wherever they may live, are citizens of Berlin, and, therefore, as a free man, I take pride in the words}} {{j|de|«Ich bin ein Berliner»!}}”<br />''„Wszyscy wolni ludzie, gdziekolwiek żyją, są obywatelami Berlina, i tym samym ja, jako wolny człowiek z dumą mówię «Jestem berlińczykiem»!''”''
Kennedy zanotował sobie również inne zwroty do wykorzystania:
Linia 20 ⟶ 15:
== Nawiązania ==
W latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku podczas [[Rozpad Jugosławii|wojny w Jugosławii]] [[Madeleine Albright]] odwołała się świadomie do znanych słów prezydenta i powiedziała: „Ja sam Sarajevka!”<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.highbeam.com/doc/1P2-883287.html | tytuł = "Albright, Shalikashvili Signal U.S. Ties to Bosnia" | data dostępu = 7 stycznia 2010 | autor = | opublikowany = | data = | język =
Wyrażenie to zostało sparodiowane przez [[Terry Pratchett|Terry'ego Pratchetta]] w książce ''[[Potworny regiment]]''.
Linia 30 ⟶ 25:
Najstarszym odnotowanym przypadkiem wystąpienia tego mitu jest artykuł z [[The New York Times]] z roku 1988<ref>William J. Miller napisał w The New York Times z 30 kwietnia 1988 roku: ''{{j|en|What they did not know, but could easily have found out, was that such citizens never refer to themselves as "Berliners." They reserve that term for a favorite confection often munched at breakfast. So, while they understood and appreciated the sentiments behind the President's impassioned declaration, the residents tittered among themselves when he exclaimed, literally, "I am a jelly-filled doughnut."}}''. Po polsku:„Oni nie wiedzą, a mogli się z łatwością dowiedzieć, że mieszkańcy miasta nie mówią o sobie ''Berliners''. Wolą używać tego określenia na oznaczenie swojego ulubionego smakołyku, często wcinanego na śniadanie. O ile więc zrozumieli i docenili intencje kryjące się za pełnym werwy wystąpieniem prezydenta, zebrani mieszkańcy chichotali, gdy Prezydent powiedział – dosłownie – «Jestem pączkiem».”</ref>. Tę [[Miejska legenda|legendę]] powtarzały również inne media jak [[BBC]]<ref name="bbc" />, czy
[[MSNBC]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://onegoodmove.org/1gm/1gmarchive/2005/11/bloopers.html | tytuł = onegoodmove.org | data dostępu = 7 stycznia 2010 | autor = | opublikowany = | data = | język =
W [[język niemiecki|języku niemieckim]] wprawdzie często nie stosuje się rodzajnika nieokreślonego przed użytą [[orzecznik]]owo nazwą mieszkańców jakiegoś terytorium, jednak w wystąpieniu prezydenta wyraz „Berliner” pojawił się w znaczeniu [[przenośnia|przenośnym]], wyrażającym solidarność z berlińczykami, oraz jako [[rzeczownik pospolity]], oznaczający człowieka wolnego. W takim wypadku użycie rodzajnika nieokreślonego jest całkowicie poprawne. Ponadto, określenie „berlińczyk” („{{j|de|Berliner}}”) na oznaczenie tamtejszego pączka („{{j|de|Berliner Pfannkuchen}}”) wśród mieszkańców Berlina w latach sześćdziesiątych było prawdopodobnie nieznane, gdyż do dziś używa się tam przede wszystkim wyrazu „pączek” ({{j|de|Pfannkuchen}}). Tak więc zdanie wypowiedziane przez prezydenta Kennedy’ego jest poprawne i zostało sprawdzone podczas przygotowania do wystąpienia. Prezydent w następnym zdaniu podziękował tłumaczowi za „przetłumaczenie” jego zwrotu na niemiecki, co wzbudziło rozbawienie wśród publiczności.
| |||