Wersja z 11:12, 17 kwi 2010 edytuj Birczanin (dyskusja \| edycje) 64 875 edycji m →‎Bibliografia: kat. ← poprzednia edycja		Wersja z 18:05, 29 cze 2010 edytuj anuluj edycję Kelvin (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 39 172 edycje red. następna edycja →
Linia 15: ==Życiorys== Adolf Beck urodził się w ubogiej żydowskiej rodzinie rzemieślniczej, jako syn Szai i Gustawy. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum św. Anny oraz podjął studia medyczne na [[Uniwersytet Jagielloński\|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. Adolf Beck urodził się w ubogiej żydowskiej rodzinie rzemieślniczej, jako syn Szai i Gustawy. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum św. Anny oraz podjął studia medyczne na [[Uniwersytet Jagielloński\|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. Od roku 1886 pracował w Zakładzie Fizjologii i Histologii pod kierownictwem [[Napoleon Cybulski\|Napoleona Cybulskiego]], w latach 1888-92 był jego asystentem i "prawą ręką". Jeszcze podczas studiów odkrył zjawisko desynchronizacji czynności elektrycznej mózgu w odpowiedzi na bodźce. Praca doktorska ''Oznaczenie lokalizacyi w mózgu i rdzeniu za pomocą zjawisk elektrycznych'' <ref>Rozpr Wydz mat-przyr. Polsk Akad Um, seria II, 1, strony 186-232, 1891</ref>, przedstawiona została 20 października 1890. Głównym celem tych badań było wykorzystanie elektrofizjologii do lokalizacji funkcji w mózgu. Niejako ubocznym ich efektem było odkrycie elektroencefalogramu ([[elektroencefalografia\|EEG]]), dla którego Beck zaproponował nazwę ''aktywny prąd niezależny'', w odróżnieniu od prądów wywołanych stymulacją. Podobnie jak inni, zajmujący się podówczas podobną tematyką, nie wiedział o wcześniejszych pracach [[Richard Caton\|Catona]]. Jego rozprawa stanowiła głębsze od innych studium problemu lokalizacji funkcji sensorycznych w mózgu jak i samego elektroencefalogramu. Wyniki opublikował w najszerzej podówczas czytanym piśmie fizjologicznym ''[[Centerblatt für Physiologie]]''<ref>Beck A. Die Ströme der Nervencentren. Centerblatt für Physiologie, 4:572-573, 1890.</ref>. Jego krótki artykuł rozpętał burzę pretensji do palmy pierwszeństwa. Beck odpowiedział skromnie, że technikę badania potencjałów nerwów i konstrukcję elektrod opracował [[Emil du Bois-Reymond\|Du Bois-Reymond]], więc zastosowanie znanej techniki do rozwiązania nowego problemu nie zasługuje na miano odkrycia. Stwierdził ponadto, że motywem podjęcia tych eksperymentów był konkurs ogłoszony w październiku 1888 przez profesora [[Napoleon Cybulski\|Napoleona Cybulskiego]], który jest w związku z tym autorem idei. Dyskusję uciął Richard Caton, cytując publikacje swoich prac z roku 1875.▼ Od roku 1886 pracował w Zakładzie Fizjologii i Histologii pod kierownictwem [[Napoleon Cybulski\|Napoleona Cybulskiego]], w latach 1888-92 był jego asystentem i "prawą ręką". Jeszcze podczas studiów odkrył zjawisko desynchronizacji czynności elektrycznej mózgu w odpowiedzi na bodźce. Praca doktorska ''Oznaczenie lokalizacyi w mózgu i rdzeniu za pomocą zjawisk elektrycznych'' <ref>Rozpr Wydz mat-przyr. Polsk Akad Um, seria II, 1, strony 186-232, 1891</ref>, przedstawiona została 20 października 1890. Głównym celem tych badań było wykorzystanie elektrofizjologii do lokalizacji funkcji w mózgu. Niejako ubocznym ich efektem było odkrycie elektroencefalogramu ([[elektroencefalografia\|EEG]]), dla którego Beck zaproponował nazwę ''aktywny prąd niezależny'', w odróżnieniu od prądów wywołanych stymulacją. ~~W roku 1894 uzyskał [[habilitacja\|habilitację]] na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego z zakresu [[fizjologia\|fizjologii]] na podstawie pracy ''O ciśnieniu krwi w żyłach''.~~ ▲Adolf Beck urodził się w ubogiej żydowskiej rodzinie rzemieślniczej, jako syn Szai i Gustawy. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum św. Anny oraz podjął studia medyczne na [[Uniwersytet Jagielloński\|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. Od roku 1886 pracował w Zakładzie Fizjologii i Histologii pod kierownictwem [[Napoleon Cybulski\|Napoleona Cybulskiego]], w latach 1888-92 był jego asystentem i "prawą ręką". Jeszcze podczas studiów odkrył zjawisko desynchronizacji czynności elektrycznej mózgu w odpowiedzi na bodźce. Praca doktorska ''Oznaczenie lokalizacyi w mózgu i rdzeniu za pomocą zjawisk elektrycznych'' <ref>Rozpr Wydz mat-przyr. Polsk Akad Um, seria II, 1, strony 186-232, 1891</ref>, przedstawiona została 20 października 1890. Głównym celem tych badań było wykorzystanie elektrofizjologii do lokalizacji funkcji w mózgu. Niejako ubocznym ich efektem było odkrycie elektroencefalogramu ([[elektroencefalografia\|EEG]]), dla którego Beck zaproponował nazwę ''aktywny prąd niezależny'', w odróżnieniu od prądów wywołanych stymulacją. Podobnie jak inni, zajmujący się podówczas podobną tematyką, nie wiedział o wcześniejszych pracach [[Richard Caton\|Catona]]. Jego rozprawa stanowiła głębsze od innych studium problemu lokalizacji funkcji sensorycznych w mózgu jak i samego elektroencefalogramu. Wyniki opublikował w najszerzej podówczas czytanym piśmie fizjologicznym ''[[Centerblatt für Physiologie]]''<ref>Beck A. Die Ströme der Nervencentren. Centerblatt für Physiologie, 4:572-573, 1890.</ref>. Jego krótki artykuł rozpętał burzę pretensji do palmy pierwszeństwa. Beck odpowiedział skromnie, że technikę badania potencjałów nerwów i konstrukcję elektrod opracował [[Emil du Bois-Reymond\|Du Bois-Reymond]], więc zastosowanie znanej techniki do rozwiązania nowego problemu nie zasługuje na miano odkrycia. Stwierdził ponadto, że motywem podjęcia tych eksperymentów był konkurs ogłoszony w październiku 1888 przez profesora [[Napoleon Cybulski\|Napoleona Cybulskiego]], który jest w związku z tym autorem idei. Dyskusję uciął Richard Caton, cytując publikacje swoich prac z roku 1875. W 1935 jego portret namalował [[Stanisław Batowski Kaczor]]. ▼ W roku 1894 uzyskał [[habilitacja\|habilitację]] na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego z zakresu [[fizjologia\|fizjologii]] na podstawie pracy ''O ciśnieniu krwi w żyłach''. W latach 1895-1935 był profesorem fizjologii Uniwersytetu Lwowskiego, zaś w roku akademickim 1912/1913 pełnił funkcję [[rektor]]a tej uczelni. Od 1935 był profesorem honorowym UJK. Był też członkiem [[Polska Akademia Umiejętności\|PAU]] i członkiem czynnym [[Towarzystwo Naukowe we Lwowie\|Towarzystwa Naukowego we Lwowie]]. Był pierwszym honorowym członkiem i laureatem medalu Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego. Uczniami Becka byli Czubalski, [[Eufemiusz Herman\|Herman]], Jaburek, Klisiecki, Tothfeld, Tychowski i inni. Żonaty z Reginą Mandelbaum, syn Henryk został lekarzem ginekologiem. Zięciem Henryka był [[Kazimierz Zakrzewski]]. Adolf Beck prawdopodobnie popełnił samobójstwo w [[Obóz Janowski\|obozie Janowskim]] w sierpniu 1942. ▲W 1935 jego portret namalował [[Stanisław Batowski Kaczor]]. ~~Adolf Beck prawdopodobnie popełnił samobójstwo w [[Obóz Janowski\|obozie Janowskim]] w sierpniu 1942.~~ ==Wybrane prace==

Adolf Beck: Różnice pomiędzy wersjami