Teatr improwizowany: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
m drobne merytoryczne
Linia 1:
'''Teatr improwizowany''' (znany także jako '''impro''') jest formą [[teatr]]u, w którym [[aktor]]zy grają spontanicznie, bez [[scenariusz]]a. Nowoczesna improwizacja miała swój początek w zajęciach prowadzonych przez [[Viola Spolin|Violę Spolin]] (szkoła angielska) i [[Keith Johnstone|Keitha Johnstone'a]] (szkoła amerykańska) w [[Lata 50. XX wieku|latach pięćdziesiątych XX wieku]]. Następnie wyewoluowała szybko stając się niezależną formą sztuki.
 
We wszystkich formach improwizacji aktorzy tworzą [[dialog (literatura)|dialogi]] i akcję w trakcie występowania. Nieprzewidywalna natura takiego występu nadaje się naturalnie na [[komedia|komedię]], co może trochę tłumaczyć dlaczego przeważająca większość improwizowanych przedstawień jest komediowa, a nie dramatyczna. Dramatyczna improwizacja jest używana przez wiele grup i artystów po to, żeby stworzyć tekst i treść do późniejszych występów, tzw. teatr "organiczny" - metoda szczególnie preferowana przez twórców teatru politycznego, [[teatr alternatywny|teatru eksperymentalnego]], i praktyków [[Drama (psychoterapia)|terapii dramą]]. Improwizację równie często stosuje się podczas ćwiczeń aktorskich. Współczesną improwizowaną komedię w kulturze zachodniej można podzielić ogólnie na dwie kategorie: '''formę krótką''' (shortform) i '''formę długą''' (longform).