Rajmund Baczyński: Różnice pomiędzy wersjami

▲Po ukończeniu sześciu klas gimnazjum we [[Lwów|Lwowie]], [[19 grudnia]] [[1874]] zaciągnął się na ochotnika do 11 Pułku Ułanów. W latach [[1875]]-[[1877]] uczył się w Korpusie Kadetów we Lwowie. Był zawodowym oficerem armii austriackiej, w stopniu pułkownika dowodził w latach [[1907]]-[[1911]] 90 Pułkiem Piechoty w [[Jarosław]]iu, następnie XXIV Brygadą Piechoty w [[Tarnów|Tarnowie]] i Krakowie. [[1 listopada]] awansowany na generała majora. W październiku [[1912]] przeniesiony został w stan spoczynku <ref>Według Antonio Schmidt-Brentano przeniesienie w stan spoczynku nastąpiło z dniem [[1 stycznia]] [[1913]].</ref>.

▲Ponownie został powołany do służby po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], był dowódcą [[Legion Zachodni|Legionu Zachodniego]], przez krótki czas ([[20 sierpnia]]-[[1 października]] [[1914]]) dowódcą tworzonych [[Legiony Polskie (wojsko)|Legionów Polskich]], generalnym inspektorem oddziałów ozdrowieńców, obozów jenieckich, obozów internowania oraz oddziałów zapasowych na terenie korpusu [[Graz]]. [[29 września]] [[1915]] <ref>Według Antonio Schmidt-Brentano awansowany został w dniu [[23 września]] [[1915]].</ref> awansowany na tytularnego marszałka polnego porucznika, ostatecznie przeszedł w stan spoczynku w listopadzie [[1916]] <ref>Według Antonio Schmidt-Brentano po raz drugi przeniesiony został w stan spoczynku z dniem [[1 grudnia]] [[1916]].</ref>.

▲Na mocy [[dekret]]u z [[12 grudnia]] [[1918]] został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu generała porucznika z zaliczeniem do rezerwy. Do służby czynnej powołany nie został. Zamieszkał w Poznaniu. Tam zmarł na atak serca.

▲{{Przypisy}}