186 891
edycji
Rajmund Jaworowski: Różnice pomiędzy wersjami
m
poprawa błędu typu 2000r. -> 2000 r.; zmiany kosmetyczne
m (kat., grafika) |
m (poprawa błędu typu 2000r. -> 2000 r.; zmiany kosmetyczne) |
||
|
Po ukończeniu krakowskiej szkoły bojowej w [[1905]] r. był członkiem [[Organizacja Bojowa PPS|Organizacji Bojowej PPS]], skierowany jako instruktor OB do Kalisza. Po zdekonspirowaniu przeniesiony do Łodzi, gdzie uczestniczył w kilku akcjach bojowych. Ranny podczas nieudanego zamachu na pociąg k. Grodziska, brał udział w przygotowaniach do zamach na generała-gubernatora [[Gieorgij Skałon|Skałona]].
Od [[1906]] r. w szeregach [[Polska Partia Socjalistyczna - Frakcja Rewolucyjna|PPS-Frakcji Rewolucyjnej]], uczestniczył w IX Zjeździe PPS. Działał jako okręgowiec w Częstochowie i Zagłębiu. W [[1907]] r. na konferencji w Radomiu aresztowany wraz z uczestnikami, uwięziony, a następnie skazany na 2 lata zesłania do Surgutska w guberni [[tobolsk]]iej.
W [[1909]] r. powrócił do Krakowa gdzie został członkiem Wydziału Organizacyjnego PPS (b.[[Polska Partia Socjalistyczna - Frakcja Rewolucyjna|PPS-Frakcji Rewolucyjnej]]) oraz wstąpił
Od [[1918]] r. organizował Warszawski Okręgowy Komitet Robotniczy. Na XIV Zjeździe PPS w listopadzie [[1918]] r. wszedł w skład Centralnego Komitetu Robotniczego. Działał w Radach Delegatów Robotniczych, gdzie został w [[1919]] r, przewodniczącym.
We wrześniu [[1918]] r. został przewodniczącym Warszawskiego OKR PPS i pełnił tę funkcje nieprzerwanie do [[1928]] r.
W czasie [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej 1920 r.]] został członkiem Wydziału Wojskowego PPS i wszedł w skład powołanego [[5 sierpnia]] [[1920]] r. Robotniczego Komitetu Obrony Warszawy. Z jego inicjatywy organizowano Robotniczy Pułk Obrony Warszawy. Jako ochotnik wstąpił do wojska i został przydzielony do [[5 Pułk Piechoty Legionów|5 Pułku Piechoty Legionów]]. Zdemobilizowany w grudniu [[1920]] r. Zweryfikowany w stopniu [[Kapitan (ranga)|kapitana]] ze starszeństwem z [[1 czerwca]] [[1919]]. W [[1924]] zajmował 28 lokatę na liście starszeństwa oficerów rezerwowych piechoty i był [[oficer (wojsko)|oficerem]] [[rezerwa|rezerwy]] [[5 Pułk Piechoty Legionów|5 Pułku Piechoty Legionów]]. Dziesięć lat później zajmował 4 lokatę, pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III i posiadał przydział mobilizacyjny do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I w Warszawie.
W [[1919]] i [[1920]] dokooptowany do Rady Naczelnej PPS.
[[Poseł]] na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] II RP w latach [[1922]]-[[1930]].
W maju [[1927]] r. ponownie wybrany z ramienia PPS do Rady Warszawy i zostaje wybrany przewodniczącym Rady miejskiej (pełni tę funkcje do [[1931]] r.).
Po konfliktach z kierownictwem PPS na tle stosunku do rządu i [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]] w [[1928]]r, utworzył [[Polska Partia Socjalistyczna - dawna Frakcja Rewolucyjna|PPS – dawna Frakcja Rewolucyjna]]
W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1930 roku|wyborach parlamentarnych w 1930 r.]] nie uzyskał mandatu parlamentarnego (tak jak i inni kandydaci [[Polska Partia Socjalistyczna - dawna Frakcja Rewolucyjna|PPS – dawnej Frakcja Rewolucyjna]] ) co wywołało kryzys w partii. W wyniku sporu pomiędzy Jaworowskim a [[Jędrzej Moraczewski|Jędrzejem Moraczewskim]], forsującym oderwanie CZKZZ od partii doszło do rozłamu w tej centrali związkowej.
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] członek [[Służba Zwycięstwu Polski|Służby Zwycięstwu Polski]] oraz [[Związek Walki Zbrojnej|Związku Walki Zbrojnej]]. Zmarł w Warszawie w kwietniu [[1941]] r.
{{DEFAULTSORT:Jaworowski, Rajmund}}
[[Kategoria:Oficerowie piechoty II RP]]
[[Kategoria:Politycy Polskiej Partii Socjalistycznej]]
| |||