Borowa (gmina): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m poprawa interpunkcji: -przecinek po "według ..." + drobne redakcyjno-techniczne
ToBot (dyskusja | edycje)
m poprawa błędu: x-letni / x-lecie
Linia 40:
Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z [[mezolit]]u , zaś w materiałach piśmiennych Borowa wzmiankowana była po raz pierwszy w roku 1257, kiedy to panujący w dzielnicy Małopolska krakowski i sandomierski książę [[Bolesław V Wstydliwy]] podarował tę wieś klaryskom z klasztoru w [[Zawichost|Zawichoście]]. W 1338 roku została utworzona parafia w Borowej. W XV wieku właścicielami wsi byli kolejno Jan Cebrowski herbu Ołobok, a od 1506 roku Feliks Borowski z rodu Skarbków. Ta rodzina władała Borową przez trzy wieki. Obecny kościół, który był pierwotnie drewnianą świątynią pod wezwaniem Św. Jakuba, został wzniesiony z fundacji właścicielki Józefy Skarbek - Borowskiej w 1893 roku. Pierwsza wzmianka o szkole parafialnej pochodzi z 1595 roku. Rozwój osadnictwa na obszarze gminy Borowa do połowy XVII wieku był zróżnicowany, co uzależnione było w dużym stopniu od przebiegu szlaku handlowego, biegnącego doliną [[Wisłoka|Wisłoki]], i łączącego [[Sandomierz]] i [[Wiślica|Wiślicę]] z [[Węgry|Węgrami]].
Z dziejów Borowej dowiadujemy się, że obszar ten był często nawiedzany przez powodzie, pożary i epidemie. Klęski te z pewnością hamowały rozwój wsi i okolic. Pod koniec XIX wieku podjęto budowę wałów przeciwpowodziowych, co w rezultacie ograniczyło groźbę zalewania Borowej i okolicznych wiosek.
Historia i materiały źródłowe mówią o licznych wydarzeniach historycznych, które dokonywały się na obszarze obecnej gminy. Po 1783 roku zaczęli osiedlać się koloniści austriaccy i to oni założyli kolonię Schonanger (od 1945 Orłów). W okresie powstań narodowych w latach [[1831]] i [[1863]] okolice Borowej i Górek stanowiły punkty przerzutu broni i ochotników z [[Galicja|Galicji]] do [[Królestwo Kongresowe|Królestwa]]. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] na terenach obecnych miejscowości gminy toczone były ciężkie walki, sama Borowa była okupowana przez wojska rosyjskie. Odzyskanie niepodległości przez Polskę trwale zostało wpisane w dzieje naszej lokalnej Ojczyzny. Na 20 - lecie rocznicy tego wydarzenia mieszkańcy posadzili wówczas drzewa - dęby wolności. Do czasów obecnych zachowały się trzy takie drzewa. Jeden dąb rośnie w Pławie, a dwa w Borowej i są nie tylko żywą kartą historii, ale także pięknymi okazami w istniejącym drzewostanie. W czasie [[II wojna światowa|ostatniej wojny]] działały tu oddziały [[Armia Krajowa|AK]] i [[Bataliony Chłopskie|BCH]]. Pod koniec okupacji hitlerowskiej Borowa została zbombardowana przez Niemców, w miejscu tego tragicznego wydarzenia, w centrum Borowej został wybudowany pomnik oddający cześć ofiarom wojny.
Okres powojenny gminy i jej mieszkańców związany był z rozwojem przemysłu w [[Mielec|Mielcu]].