Theodor Fischer: Różnice pomiędzy wersjami

== ŻyciorysBiografia ==

Theodor Fischer studiował architekturę w Monachium w latach 18801880–1885<ref name="Archinform">{{cytuj stronę|url=http://fra.archinform.net/arch/1432.htm|tytuł=Prof. Dr. phil. Theodor Fischer|autor=Archi|data dostępu=2010-188507-19|język=de}}</ref>. Był uczniem [[Friedrich von Thiersch|Friedricha von Thierscha]]<ref name="Archinform"/>, jednak szybko odrzucił jego [[historyzm (architektura)|historyzm]] i opuścił uczelnię bez dyplomu. W latach [[1886]]–[[1889]]1886–1889 pracował w biurze projektowym [[Paul Wallot|Paula Wallota]], pracującym nad realizacją [[gmach parlamentu Rzeszy w Berlinie|gmachu Reichstagu]] w [[Berlin]]ie. Następnie prowadził wspólne biuro z Richardem Reuterem z [[Drezno|Drezna]] ([[1889]]–[[1892]]1889–1892) oraz współpracował z Gabrielem von Seidlem w Monachium<ref name="Archinform"/><ref name="NDB"/>.

W [[1893]] został przewodniczącym działu rozbudowy miasta w urzędzie miejskim w Monachium, funkcję tę pełnił do [[1901]]<ref name="NDB">{{cytuj książkę|tytuł=Neue Deutsche Biographie (NDB)|data=1961|strony=206-207 |tom=5|rozdział=Fischer, Theodor|imię r=Hermann|nazwisko r=Leitenstorfer|url=http://www.deutsche-biographie.de/artikelNDB_n05-206-01.html|język=de}}</ref>. Stworzył w tym czasie generalny plan zabudowy Monachium, który był w mocy aż do [[II wojna światowa|II wojny światowej]], zaś przepisy o strefowaniu ([[język niemiecki|niem.]]''Staffelbauordnung'') zachowały ważność aż po [[lata 90. XX wieku]]. W latach [[1901]]-[[1908]]1901–1908 był profesorem projektowania i urbanistyki na [[Uniwersytet w Stuttgarcie|Uniwersytecie w Stuttgarcie]] i stał się współzałożycielem [[szkoła stuttgarcka|szkoły stuttgarckiej]]<ref name="NDB"/>. W [[1907]] był współzałożycielem [[Deutscher Werkbund|Werkbundu]]<ref name="Artnet">{{cytuj stronę|url=http://www.artnet.com/library/02/0284/T028423.asp|tytuł= The Grove Dictionary of Art: Fischer, Theodor|autor=Artnet|język=en|data dostępu=2010-07-19}}</ref>. W [[1908]] Fischer otrzymał powołanie na [[Uniwersytet Techniczny w Monachium]] jako profesor architektury<ref name="NDB"/>, rok później rozpoczął tam pracę. Wtedy też otrzymał [[Doctor honoris causa|doktorat honoris causa]] od Uniwersytetu w [[Jena|Jenie]]<ref name="NDB"/>. W [[1919]] został członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, a w [[1928]] przeszedł na emeryturę.

Styl Fischera odrzucał zarówno historyzm jak i [[architektura secesji|secesję]]. Architekt brał pod uwagę miejscowe czynniki topograficzne<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Goode|imię=Patrick |tytuł=The Oxford companion to architecture, Volume 1|wydawca=Oxford University Press| data=2009| strony=318| isbn=0198605684| nazwisko2= Anderson| imię2=Stanford |nazwisko3=St. John Wilson|imię3=Colin |data dostępu=2010-07-19|url=http://books.google.be/books?id=S7iJpekO1G8C&pg=PA363&dq=%22Theodor+Fischer%22&hl=en&ei=L8NETMreJYvw4AaRy-XhDg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=4&ved=0CDgQ6AEwAzgy#v=onepage&q=%22Theodor%20Fischer%22&f=false|język=en}}</ref> i kulturowe, zwracał uwagę na społeczny odbiór architektury.

Do uczniów Fischera należą m.in.: [[Dominikus Böhm]],<ref [[Paul Bonatz]]name="Artnet"/>, [[Hugo Häring]]<ref name="Artnet"/>, [[Ernst May]]<ref name="Artnet"/>, [[Erich Mendelsohn]]<ref name="Artnet"/>, [[Jacobus Johannes Pieter Oud|J.J.P. Oud]],<ref name="Artnet"/> i [[BrunoPaul TautSchmitthenner]]. iAsystentem Fischera był [[Paul SchmitthennerBonatz]]<ref name="Artnet"/>, a jednym z jego pracowników [[Bruno Taut]]<ref name="Artnet"/>.

== GłówneWybrane dzieła ==

* 1899–1901 – ewangelicki Kościół Zbawiciela w Monachium,<ref [[1899]]-[[1901]]name="Archinform"/>

* 1912–1915 – Heskie Muzeum Krajowe w [[Wiesbaden]],<ref [[1912]]-1915name="Archinform"/>