Jerzy Konikowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
VanWiel (dyskusja | edycje)
www
VanWiel (dyskusja | edycje)
poprawki
Linia 13:
|www = http://www.konikowski.net/
}}
'''Jerzy Konikowski''' (ur. [[24 stycznia]] [[1947]] w [[Bytom]]iu) – polski [[Szachy|szachista]], [[Publicystyka|publicysta]] i trener szachowy, od roku [[1981]] r. obywatel [[Niemcy|Niemiec]].
 
== Biografia ==
Z zasadami gry w szachy zapoznał się w wieku 14 lat. W maju [[1961]] rokur. został członkiem sekcji szachowej przy Okręgowym Klubie Oficerskim OKO ''Caissa'' w [[Bydgoszcz]]y. W swym pierwszym w życiu turnieju w mistrzostwach [[Pomorze|Pomorza]] juniorów zajął V miejsce, wyprzedzając m.in. jednego z najbardziej utalentowanych zawodników w historii polskich szachów, [[Jerzy Lewi|Jerzego Lewiego]]. W sumie był 4-krotnie mistrzem okręgu bydgoskiego juniorów i 2-krotnie seniorów. W mistrzostwach Polski juniorów w [[Goleszów|Goleszowie]] ([[1965]]) podzielił III-IV miejsce, natomiast w [[Wisła (miasto)|Wiśle]] ([[1967]]) był trzeci i zdobył brązowy medal. Reprezentował barwy kraju w meczach międzypaństwowych juniorów przeciwko [[Węgry|Węgrom]] (1965) i [[Szwecja|SzwedomSzwecji]] ([[1966]] i 1967). W roku1968 [[1968]]r. wygrał międzynarodowy [[System szwajcarski|turniej otwarty]] o ''Puchar [[Podlasie|Podlasia]]'' w [[Augustów|Augustowie]] oraz turniej "B" im. [[Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego|PKWN]] w [[Lublin]]ie. W roku1969 [[1969]]r. został mistrzem [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]], a rok później wygrał V turniej międzynarodowy o ''Puchar [[Bieszczady|Bieszczadów]]'' w [[Solina|Solinie]]. Na początku [[1971]] rokur. wyjechał na stałe do [[Kraków|Krakowa]], gdzie bronił barw I-ligowego ''Klubu Hutnika'' [[Nowa Huta (część Krakowa)|Nowa Huta]]. Szybko awansował na drugie miejsce w kadrze krakowskiej za [[Olimpiada szachowa|olimpijczykiem]] [[Jerzy Kostro|Jerzym Kostro]]. W [[1975]] rokur. wywalczył brązowy medal naw indywidualnych mistrzostwach Polski w [[Szachy błyskawiczne|grze błyskawicznej]] w Bydgoszczy, natomiast w konkurencji drużynowej, grając na I szachownicy w ''Hutniku'', czynnie przyczynił się do zdobycia złotego medalu.
 
Wcześnie zajął się pracą szkoleniową. W Bydgoszczy trenował Lidię Fentzel, która była dwukrotną mistrzynią Polski juniorek w latach [[1967]] i [[1969]]. W latach [[1976]]-[[1977]]1976–1977 kształcił się na [[Akademie wychowania fizycznego w Polsce|AWF]] w [[Warszawa|Warszawie]] i uzyskał tytuł zawodowego trenera II klasy. W [[1977]] rokur. został zaangażowany do szkolenia kadry juniorów w [[Częstochowa|Częstochowie]]. Jego podopiecznymi zostali przyszli reprezentanci kraju i olimpijczycy [[Roman Tomaszewski (szachista)|Roman Tomaszewski]], bracia [[Artur Sygulski|Artur]] i [[Bogusław Sygulski|Bogusław Sygulscy]] oraz [[Jacek Flis]]. W plebiscycie ''[[Gazeta Częstochowska|Gazety Częstochowskiej]]'' znalazł się dwukrotnie (1980 i 1981) w piątce najlepszych trenerów w częstochowskim sporcie. W latach [[1978]]-[[1981]]1978–1981 był trenerem kadry [[Polski Związek Szachowy|Polskiego Związku Szachowego]]. Na [[Olimpiada szachowa 1980|olimpiadzie szachowej]] w [[Valletta|Valletcie]] w roku1980 [[1980]]r. kierowana przez niego drużyna kobieca zdobyła brązowy medal, jeden z dwóch zdobytych przez polskie szachistki w powojennej historii występów na olimpiadach.
W [[1981]] rokur. wyemigrował do Niemiec i zamieszkał w [[Dortmund]]zie. Przez kilka lat grał w I i II lidze niemieckiej (Bundeslidze), anatomiast w [[1988]] rokur. wygrał międzynarodowy turniej ''open'' w [[Grecja|greckiej]] miejscowości [[Kawala|Kavala]]. Był wielokrotnie angażowany przez Niemiecką Federację Szachową do prac szkoleniowych z kadrą juniorek i juniorów, m.in. trenował [[Arkadij Naiditsch|Arkadija Naiditscha]], który jest obecnie najsilniejszym szachistą Niemiec. Przez 15 lat był trenerem kadry młodzieżowej [[Nadrenia Północna-Westfalia|Północnej Nadrenii-Westfalii]]. Obecnie trenuje reprezentację Niemiec szachistów [[Głuchota|głuchych]]. Od [[1986]] rokur. posiada trenerską A-licencję, najwyższą w Niemczech. W 1997 r. był trenerem [[Arkadij Naiditsch|Arkadija Naiditscha]]<ref>[http://www.konikowski.net/najdicz.php Ciekawe sylwetki szachowe: Arkadi Naiditsch]</ref>.
 
Najwyższy [[ranking szachowy|ranking]] w karierze osiągnął 1 stycznia 1981 r., z wynikiem 2400 punktów zajmował wówczas 18-19. miejsce wśród niemieckich szachistów<ref>[http://www.olimpbase.org/Elo/player/Konikowski,%20Jerzy.html FIDE rating history :: Konikowski, Jerzy]</ref>.
 
Ponad pracę szkoleniową oraz grę w turniejach przedkłada szachową publicystykę. Do stycznia [[2007]] rokur. wydał w Niemczech, [[Polska|Polsce]], [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]], [[Włochy|Włoszech]], [[Czechy|Czechach]], [[Luksemburg]]u i [[Holandia|Holandii]] około 100 książek o tematyce szachowej. Pisze także artykuły dla specjalistycznych pism w Niemczech i w kraju (''Magazyn Szachista'' i ''Panorama Szachowa''). W latach [[1998]]-[[1999]]1998–1999 był redaktorem naczelnym Kwartalnika Teoretycznego wydawanego przez wydawnictwo "Penelopa". Jest członkiem [[Polskie Stowarzyszenie Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie|Polskiego Stowarzyszenia Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie A.P.A.J.T.E]] oraz [[Stowarzyszenie Autorów Niemieckich|Stowarzyszenia Autorów Niemieckich "Das Wort"]] z siedzibą w [[Monachium]]. W okresie [[1999]]-[[2000]]1999–2000 brał trzykrotnie udział w sesjach Młodzieżowej Akademii Szachowej. Jest propagatorem treningu wirtualnego, jako uzupełniającą formą szkolenia. Tym sposobem opiekował się w latach [[1999]]-[[2003]]1999–2003 [[Mistrzostwa Polski w szachach|mistrzem Polski]], [[Radosław Wojtaszek|Radosławem Wojtaszkiem]]. W [[2002]] rokur. został wydelegowany przez PZSzach z grupą młodzieżową (Radosław Wojtaszek, [[Kamil Mitoń]] i [[Agnieszka Matras-Clement|Agnieszka Matras]]) na [[Mistrzostwa świata juniorów w szachach|mistrzostwa świata juniorów]] w [[Indie|Indiach]]. W marcu [[2003]] rokur., po obronie pracy kontrolnej i zdaniu egzaminu przed państwową komisją, został mu przyznany przez [[Ministerstwo Edukacji Narodowej|Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu]] w Warszawie tytuł trenera I-klasy.
 
W roku [[1983]] r. otrzymał tytuł [[Tytułymistrz i kategorie szachoweFIDE|mistrza FIDE]]. Jest szachistą wszechstronnym, poza występami w turniejach zajmuje się również innymi dziedzinami szachów. Jako [[Kompozycja szachowa|problemista]] opublikował około 400 zadań, z czego przeszło 100 zostało wyróżnionych na konkursach międzynarodowych. W specjalistycznych ''Albumach [[Międzynarodowa Federacja Szachowa|FIDE]]'' (zbiorach najlepszych zadań świata) znalazło się jego 8 utworów. Inną jego pasją jest [[Szachy korespondencyjne|gra korespondencyjna]]. Wygrał kilka turniejów w klasie europejskiej. W XLVIII finale Mistrzostw [[Europa|Europy]] zajął VII miejsce. Wygrał I Memoriał [[Sergiusz Czerniaków|Sergiusza Czerniakowa]] (1970-19731970–1973) oraz I Memoriał [[Bogdan Śliwa|Bogdana Śliwy]] (2005-20062005–2006). Na liście [[Ranking szachowy|rankingowej]] [[Międzynarodowa Federacja Szachowej Gry Korespondencyjnej|ICCF]] w październiku [[2006]] rokur. posiadał 2406 punktów. Dwukrotnie zwyciężył w Polonijnych Mistrzostwach Niemiec w [[Szachy szybkie|grze szybkiej]] (2005-20062005–2006).
 
Od [[1973]] rokur. jest żonaty z czołową pod koniec [[Lata 60. XX wieku|lat 60.]] juniorką kraju, Sylwią Grzegorzek z [[Katowice|Katowic]] (dwukrotną medalistką - w latach 1969 i 1970 - mistrzostw Polski juniorek), z którą ma córkę Agatę. W tym również roku odznaczony został Złotą Odznaką Honorową Polskiego Związku Szachowego.
 
Od roku [[1982]] r. pracuje w Katedrze [[Chemia|Chemii]] Technicznej na uniwersytecie w Dortmundzie.
 
{{przypisy}}