Gabriel de Borbón: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m robot dodaje: ja:ガブリエル・デ・ボルボーン |
Kastylia i León |
||
Linia 5:
Urodził się jako czwarty syn (dziesiąte dziecko) [[Karol III Hiszpański|Karola III]], króla Hiszpanii, Neapolu i Sycylii, i jego żony [[Maria Amalia Wettyn|Marii Amalii]], księżniczki Polski i Saksonii. Dzieciństwo spędził na dworze ojca w [[Neapol]]u. Kiedy miał 7 lat, jego wuj - król [[Ferdynand VI Hiszpański|Ferdynand VI]] zmarł bezdzietnie, a jego ojciec został królem Hiszpanii. Gabriel razem z rodziną przeniósł się do Madrytu, ale w Neapolu zostali dwaj jego starsi bracia; infant Filip, książę Kalabrii (który został wykluczony z sukcesji hiszpańskiej, ponieważ był opóźniony umysłowo) i [[Ferdynand I Burbon-Sycylijski|Ferdynand I]], nowy król Neapolu i Sycylii. Najstarszym bratem Gabriela i nastepcą tronu Hiszpanii był [[Karol IV Burbon|infant Karol]]. Zanim w [[1711]] Karol i jego żona [[Maria Ludwika Burbon-Parmeńska|Maria Ludwika Parmeńska]] doczekali się potomstwa, Gabriel był trzeci w linii sukcesji tronu Hiszpanii (po Karolu i Ferdynandzie I).
Gabriel był najinteligentniejszy i najbardziej pracowity ze swoich braci. [[Antonio Soler]] uczył go muzyki i uważał za uzdolnionego ucznia. Gabriel był mecenasem sztuki. W [[1771]] rozkazał architektowi [[Juan de Villanueva|Juanowi de Villanueva]] wybudować tzw. ''Casita del Infante''. Był również Wielkim Przeorem [[Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty|Zakonu Szpitalników św. Jana]] w [[Kastylia
[[12 kwietnia]] w [[Lizbona|Lizbonie]], a następnie [[23 maja]] [[1785]] w [[Aranjuez]] poślubił [[Maria Anna Portugalska (1768-1788)|Marię Annę]], infantkę portugalską, córkę królowej [[Maria I (królowa Portugalii)|Marii I]] i [[Piotr III (król Portugalii)|Piotra III]]. Para miała troje dzieci, ale tylko najstarszy syn przeżył wiek dziecięcy i otrzymał tytuł infanta Portugalii:
| |||