Roberto Benigni: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: cs:Roberto Benigni
lit.
Linia 38:
Swój pierwszy film (''Tu mi turbi'') wyreżyserował w [[1983]]. Na jego planie poznał swoją późniejszą żonę, [[Nicoletta Braschi|Nicolettę Braschi]] (zagra w wielu dziełach Włocha). Kolejne filmy to komedia „Tylko siąść i płakać” gdzie wraz z Massimo Troisi wcielają się w role dwóch sympatycznych młodzieńców, którzy w niezrozumiały sposób przenoszą się do roku 1492 i korzystając z sytuacji, próbują zatrzymać Krzysztofa Kolumba przed odkryciem Ameryki. Z kolei komedia „Diabełek” to film, gdzie wciela się w rolę zwariowanego diabła naprzykrzającego się księdzu, przechodzącemu właśnie trudny okres, którego odtwarza Walter Matthau. Na przełomie [[lata 80. XX wieku|lat 80.]] i [[lata 90. XX wieku|lat 90.]] grał u [[Federico Fellini|Felliniego]] i [[Jim Jarmusch|Jarmuscha]].Sporym powodzeniem cieszyły się jego dwa filmy z początku lat 90. – ''Johnny Wykałaczka'' (komedia pomyłek, gdzie odtwarzał podwójną rolę włosko-amerykańskiego gangstera oraz jego sobowtóra – zwykłego kierowcą szkolnego autobusu, który staraniem żony tego pierwszego zostaje wmanewrowany w świat gangsterskich rozgrywek w Palermo), oraz ''Potwór'' (gdzie wciela się w rolę drobnego cwaniaczka, który zostaje podejrzany o serie morderstw i w związku z tym jego życie zostaje poddane infiltracji przez młodą policjantkę).
 
Światową sławę przyniosła Benigniemu [[tragikomedia]] o [[Holocaust|Holocauście]], ''[[Życie jest piękne (film 1997)|Życie jest piękne]]'' z [[1997]]. W wyreżyserowanym przez siebie filmie Benigni tradycyjnie zagrał główną rolę – prostodusznego pół krwi Żyda Guido, a BraschioBraschi wcieliła się w Dorę, jego ukochaną. Film zaczyna się jak farsa – serią komicznych gagów, gdy Guido wdraża w życie szalone pomysły, by tylko zwrócić uwagę Dory. Wraz z upływem czasu atmosfera gęstnieje, do Włoch wkraczają Niemcy. Guido z rodziną trafia do [[obóz koncentracyjny|obozu koncentracyjnego]], gdzie stara się chronić syna przed okrucieństwem obozowej rzeczywistości. Film zdobył szereg nagród oraz nominacje do Oscarów w prestiżowych kategoriach – Benigni odebrał statuetkę dla aktora w roli pierwszoplanowej.
 
Kolejny jego film, ekranizacja ''[[Pinokio (film 2002)|Pinokia]]'' [[Carlo Collodi]]ego, okazał się artystycznym niewypałem, a sam Beningni został uhonorowany niezbyt chlubną [[Złota Malina 2002|Złotą Maliną]].