Edmund Zientara: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat., poprawa linków
Edyt
Linia 26:
'''Edmund Jan Zientara''' (ur. [[25 stycznia]] [[1929]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[3 sierpnia]] [[2010]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://ekstraklasa.wp.pl/kat,1715,title,Zmarl-legendarny-polski-pilkarz-i-trener,wid,12537251,wiadomosc.html|tytuł=Zmarł legendarny polski piłkarz i trener|data dostępu=2010-08-03}}</ref> w [[Warszawa|Warszawie]]), polski [[piłka nożna|piłkarz]] i [[trener]]. Syn [[Aleksander Zientara|Aleksandra]], żołnierza [[Armia Krajowa|AK]] poległego w [[powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] i Wiktorii z Sulińskich.
 
Wychowanek Polonii Warszawa. Najlepsze lata swojej kariery spędził w [[KP Legia Warszawa|Legii]]. Grał w niej przez 12 lat, od [[1950]] do [[1962]] roku. Z Legią zdobył mistrzostwo Polski i [[Puchar Polski w piłce nożnej|Puchar Polski]] (oba w [[1956]]).
 
Debiutował w ''Wojskowych'' [[19 listopada]] [[1950]] w meczu z [[Lech Poznań|Lechem Poznań]]. Swoje ostatnie spotkanie w barwach Legii rozegrał [[1 kwietnia]] [[1962]] (z [[Cracovia (piłka nożna)|Cracovią]]). Grał również w [[KSP Polonia Warszawa|Polonii Warszawa]], [[KS Lublinianka|Lubliniance]], [[Gwardia Warszawa|Gwardii Warszawa]] i Polonii Melbourne. W barwach Legii rozegrał 169 spotkań, strzelił w nich 3 gole. Gdy grał w drużynie stołecznych mierzył 170 cm i ważył 69 kg. Jest jedynym człowiekiem w Legii, który osiągnął mistrzostwo Polski jako piłkarz i jako trener. Uhonorowany został przyjęciem do galerii sław Legii Warszawa.