Himalaje Wysokie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2:
Średnio wysokość szczytów dochodzi do ponad 6000 m [[n.p.m.]]. Północne stoki są w większości połogie, południowe zaś strome i znacznie trudniej dostępne. Dziesięć szczytów to [[ośmiotysięcznik|ośmiotysięczniki]]. Są to: [[Mount Everest]], [[Kangchenjunga]], [[Lhotse]], [[Makalu]], [[Dhaulagiri]], [[Manaslu]], [[Cho Oyu]], [[Nanga Parbat]], [[Annapurna]] oraz [[Shisha Pangma|Shishapangma]].
Do Himalajów Wysokich zalicza się często także pasmo [[Ladakh]]. Charakterystyczne dla Himalajów Wysokich są skaliste, ostre wierzchołki, wieczna pokrywa śnieżna, [[lodowiec|lodowce]]. Główny budulec stanowią [[skały krystaliczne|krystaliczne skały]] [[prekambr|prekambryjskie]] oraz [[skały magmowe|skały magmowe]], [[skały metamorficzne|metamorficzne]] i [[skały osadowe|osadowe]] - [[Karbon (okres)|karbońskie]] do [[Kreda (okres)|kredowych]].Najwyższym szczytem świata Himalajów, Himalajów Wysokich jest Mount Everest ma on 8848
m n.p.m. {{geo-stub}}
| |||