Barberini: Różnice pomiędzy wersjami

6 sierpnia 1623 kardynał Maffeo Barberini został [[konklawe 1623|wybrany na papieża]] i przyjął imię '''Urban VIII'''. W tym momencie żyło jeszcze dwóch jego braci: Carlo i Antonio Marcello<ref>Pozostali trzej zmarli do tego czasu, a o ich ewentualnych małżeństwach i potomstwie nic nie wiadomo. Pastor, vol. XXVIII, s. 38, błędnie podaje, że Urban VIII miał dwie siostry, zakonnice z zakonu karmelitanek. W rzeczywistości karmelitankami były jego dwie bratanice, Camilla i Clarice, córki Carla i Costanzy Magalotti.</ref>, z czego pierwszy był od 1594 żonaty z Costanzą Magalotti i miał z nią piątkę dzieci<ref>Dwoje pozostałych zmarło przed 1623.</ref>, a drugi był mnichem w zakonie kapucynów. Zgodnie z powszechną od stuleci praktyką [[nepotyzm]]u wszyscy oni znacznie skorzystali na wyborze Maffeo na papieża. Już 2 października 1623 najstarszy syn Carla, [[Francesco Barberini (1597-1679)|Francesco Barberini]], został mianowany kardynałem i superintendentem Stolicy Apostolskiej, a sam Carlo objął stanowiska gubernatora [[Borgo]], gonfaloniera Kościoła i dowódcy wojsk papieskich. W 1624 kapelusz kardynalski otrzymał także brat Urbana VIII Antonio Marcello, a w 1627 do Kolegium Kardynalskiego powołany został także jego najmłodszy bratanek Antonio (1608–1671). Jednocześnie średni syn Carla Taddeo w 1627 został ożeniony z księżną Paliano [[Anna Colonna|Anną Colonna]], wywodzącą się z jednego z najstarszych arystokratycznych rodów Rzymu, a po śmierci ojca w 1630 przejął piastowane przez niego funkcje. Rodzina Barberini na dobre weszła wówczas do rzymskiej arystokracji.