Monaster Opieki Matki Bożej w Bussy-en-Othe: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m regeneracja szablonu {{Klasztor infobox}} + WP:SK
rozwinięcie
Linia 1:
 
{{Klasztor infobox
|nazwa klasztoru = Monaster Opieki Matki Bożej
Linia 12 ⟶ 11:
|zakon =
|prowincja =
|eparchia = [[Zachodnioeuropejski Egzarchat parafiiParafii Rosyjskich]]
|funkcja przełożonego = Ihumenia
|przełożony klasztoru = Olga
|klauzura = nie
|liczba zakonników = 22
Linia 48 ⟶ 47:
 
== Historia ==
PierwszyW budynek1935 monasteruWasilij zostałJeliaszewicz przekazanyzakupił zakonnicomwiejską posiadłość w [[Bussy en Othe]] i uczynił ją jednym z centrów rosyjskiej emigracji we Francji. Obiekt nazwał Wiśniowym Sadem. Po śmierci małżonki całość obiektów przekazał czterem mniszkom prawosławnym - trzem Rosjankom i Greczynce - drogąo imionach Eudokia, Błandina, Teodozja i Głafira<ref name="bussy">[http://www.przegladprawoslawny.pl/articles.php?id_n=326&id=8 A. Matreńczyk, ''Rozsadnik zapisuw testamentowegoBussy'']</ref>. Mniszki utrzymywały się z własnej pracy na roli, zajmowały się przygotowywaniem do druku prawosławnych ksiąg liturgicznych i publikacji o tematyce religijnej oraz pisaniem ikon, wreszcie zaadaptowały również dawne budynki gospodarskie na kaplicę i dom pielgrzymów. Obecnie we wspólnocie żyją 22 zakonnice.
 
Monaster pozostaje w jurysdykcji patriarchy Konstantynopola od momentu powstania. W 1948 zwierzchnik jego [[Zachodnioeuropejski Egzarchat Parafii Rosyjskich|egzarchatu obejmującego etnicznie rosyjskie parafie w Europie zachodniej]] metropolita [[Włodzimierz (Tichonicki)]] wyświęcił pierwszą, domową cerkiew klasztorną, zaś przełożoną klasztoru mniszkę Eudokię podniósł do godności ihumenii<ref name="bussy"/>. Zakonnice wstępujące do monasteru reprezentowały różne narodowości. Mniszki stale utrzymywały jednak kontakt z [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskim Kościołem Prawosławnym]]<ref name="bussy"/>.
Monaster pozostaje w jurysdykcji patriarchy Konstantynopola od momentu powstania.
 
Wiele zakonnic z Bussy-en-Othe współuczestniczyło następnie w tworzeniu klasztorów w innych krajach: w [[Japonia|Japonii]], [[Stany Zjednoczone|USA]] oraz w [[Liban]]ie<ref name="bussy"/>. Mniszką w klasztorze była rumuńska księżniczka [[Ileana Hohenzollern-Sigmaringen]], która przyjęła imię zakonne Aleksandra<ref name="bussy"/>. W monasterze w Bussy-en-Othe nowicjat odbywały również dwie przyszłe polskie mniszki, Anastazja (Charkiewicz) i Atanazja (Dziemiach), które przygotowywały się w nim do organizacji [[Monaster Narodzenia Matki Bożej w Zwierkach|nowego monasteru]] w Polsce<ref>[http://www.orthodox.pl/Monastery/Dojlidy.htm Historia monasteru NARODZENIA PRZENAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY w BIAŁYMSTOKU]</ref>.
 
== Architektura ==