Okręty: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m /* Zasady gry *, drobne redakcyjne
WP:SK, zmiany redakcyjne
Linia 13:
| wymagane umiejętności = elementy strategii, znajomość alfabetu, cyfr
}}
'''Wojna Morska''' – gra [[Gra strategiczna|strategiczno]]-[[Gra planszowa|planszowa]] dla dwóch (rzadziej więcej) osób, znana w wielu krajach jako gra w "'''okręty'''" (Statkistatki) lub "„'''salvo"'''”. Wynaleziona przez Clifforda Von Vicklera na początku XX wieku, a opatentowana przez [[Milton Bradley Company]] w [[1943]] roku.
 
== Zasady gry ==
Każdy gracz rysuje na kartce papieru dwa kwadraty (tzw. mapy), podzielone na ustaloną wcześniej liczbę kratek (najczęściej 10 na× 10). Poziome współrzędne oznaczone są literami od A do J, a pionowe liczbami od 1 do 10 (lub odwrotnie). Na jednym z kwadratów gracz rysuje swoje statki, których położenie będzie odgadywał przeciwnik. Na drugim będzie zaznaczał trafione statki przeciwnika i oddane przez siebie strzały. Statki rysowane są zazwyczaj pionowo lub poziomo. Przykład systemu: cztery jednomasztowce (o wielkości jednej kratki), trzy dwumasztowce (dwie kratki), dwa trójmasztowce (trzy kratki), jeden czteromasztowiec (cztery kratki). Nie powinny one się ze sobą stykać ani rogami ani bokami.
 
Gracze próbują odgadnąć położenie statków przeciwnika i je "zatopić"„zatopić”. Strzały oddawane są naprzemiennie, poprzez podanie współrzędnych pola (np. B5). W przypadku strzału trafionego, gracz kontynuuje strzelanie (czyli swój ruch) aż do momentu chybienia. Zatopienie statku ma miejsce wówczas, gdy gracz odgadnie położenie całego statku. O chybieniu gracz informuje przeciwnika słowem "pudło"„pudło”, o trafieniu "trafiony„trafiony (niezatopiony)" lub "(trafiony) zatopiony".Gracz natomiast nie melduje którego statka trafił jego rywalzatopiony”.
 
Wygrywa ten, kto pierwszy zatopi wszystkie statki przeciwnika.
 
Współcześnie istnieją także plansze do gry, Aleale takżeteż wersje komputerowe w których niepotrzebna jest znajomość alfabetu, cyfr.
 
== Warianty ==
=== Salvo ===
 
Interesującym, mało znanym u nas wariantem Wojny morskiej jest angielski wariant gry ("salvo"„salvo”).
===Salvo ===
StrzelającyGracz strzela nie do jednego pola, lecz dowolnie wybranych trzech pól na raz (np. a2A2,b3 B3,c4 C4).
 
Gracz ostrzelany melduje tylko "pudło"„pudło”, "jedno trafienie"trafienie”, "dwa„dwa trafienia"trafienia”, "trzy„trzy trafienia"trafienia” - nie mówiąc jaka jednostka została trafiona i gdzie.
Interesującym mało znanym u nas wariantem Wojny morskiej jest angielski wariant gry ("salvo").
Strzelający strzela nie do jednego pola, lecz dowolnie wybranych trzech pól na raz (np. a2,b3,c4).
Gracz ostrzelany melduje tylko "pudło", "jedno trafienie", "dwa trafienia", "trzy trafienia" - nie mówiąc jaka jednostka została trafiona gdzie.
Pozostałe reguły nie ulegają zmianie.
 
=== Wojna morska rozbudowana ===
Gra odbywa się ze zwiększonym kompletem jednostek o innym kształcie na zwiększonej planszy (np. 22x1422 × 14), podzielonej umownie na rejony morski„morski” i lądowy„lądowy”. Niektóre jednostki mogą zostać umieszczone tylko na lądzie, inne tylko na morzu; jeden rodzaj jednostki (samoloty w kształcie litery T) na lądzie, na morzu lub na jednym i drugim. Wszystkie jednostki w rozbudowanej wojnie morskiej mogą być umieszczone na polu walki w dowolnym położeniu, także "odwrócone„odwrócone na drugą stronę"stronę”. Pozostałe zasady gry nie ulegają zmianie.
 
Gra odbywa się ze zwiększonym kompletem jednostek o innym kształcie na zwiększonej planszy (np. 22x14), podzielonej umownie na rejony morski i lądowy.Niektóre jednostki mogą zostać umieszczone tylko na lądzie, inne tylko na morzu; jeden rodzaj jednostki (samoloty w kształcie litery T) na lądzie, na morzu lub na jednym i drugim.Wszystkie jednostki w rozbudowanej wojnie morskiej mogą być umieszczone na polu walki w dowolnym położeniu, także "odwrócone na drugą stronę".Pozostałe zasady gry nie ulegają zmianie.
 
{{commonscat|Battleship (game)}}
Linia 43 ⟶ 40:
 
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}
* Gry świata według Lecha i Wojciecha Pijanowskich, str. 456-457.
{{Bibliografia stop}}
 
[[Kategoria:Gry planszowe]]