Leo von Klenze: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kleib (dyskusja | edycje)
WP:SK, dr.red, szablon cytuj, infobox, poszerzenie na podst. przypisow,
Kleib (dyskusja | edycje)
poszerzenie na podst. przypisow, dr.red
Linia 21:
 
== Biografia ==
W 1800 Klenze udał się do [[Berlin]]a, by studiować [[prawo]], jednak pozostając pod wrażeniem wykładów i osobowości [[Friedrich Gilly|Friedricha Gilly'ego]] podjął studia architektoniczne<ref name="NDB"/>. W 1803 Klenze wyjechał do [[Paryż]]a, gdzie kształcił się m.in. u [[Jean-Nicolas-Louis Durand|Jeana-Nicolasa-Louisa Duranda]], [[Charles Percier|Charles'a Perciera]] i [[Pierre François Louis Fontaine|P.F. Fontaine'a]]<ref name="NDB"/>. Następnie przebywał na dworze w [[Kassel]] (1804–1813)<ref name="Bietoletti"/>, gdzie pracował dla króla Westfalii [[Hieronim Bonaparte|Hieronima Bonapartego]]<ref name="NDB"/>.

Od 1815 pracował w [[Monachium]] dla króla bawarskiego [[Ludwik I Wittelsbach|Ludwika I]], a w 1816 został architektem nadwornym (niem. ''Hofbauintendant'')<ref name="NDB"/>.
W latach 1823–1824 Klenze odbył podroż studyjną na [[Sycylia|Sycylię]]<ref name="Bietoletti"/>. W 1834 król wysłał Klenzego z misją dyplomatycznąwybudowania pałacu do swojego syna Otto– króla Grecji [[Otton I Wittelsbach|Ottona]] w [[Ateny|Atenach]] – Klenze wykorzystał tę podroż, by wesprzeć wysiłki greckich historyków sztuki walki z szabrownictwem antycznych dzieł sztuki<ref name="NDB"/> – zainicjował m.in. prace konserwatorskie na ateńskim [[Partenon]]ie<ref name="Neils"/>. Konkurencyjny projekt pałacu w Atenach przygotował również [[Karl Friedrich Schinkel]]<ref name=" Schinkel"/>. W 1839 [[władcy Rosji|car]] [[Rosja|Rosji]] [[Mikołaj I Romanow|Mikołaj I]] zaangażował Klenzego do budowy [[Ermitaż]]u w [[Petersburg]]u<ref name="NDB"/>.
 
== Działalność ==
Klenze preferowałPreferując klasyczny styl grecki Klenze propagował "Greek Revival"<ref name="Bergdoll"/>: {{Cytat|Istniała i istnieje tylko jedna architektura, i będzie istnieć tylko jedna architektura, mianowicie ta, która otrzymałauformowała swojaswoją doskonałość w epoceokresie tworzenia cywilizacji greckiej<ref>Wolne tłum. z jezjęz. niem.: ''Es gab und gibt nur eine Baukunst und wird nur eine Baukunst geben, nämlich diejenige, welche in der griechischen Geschichts- und Bildungsepoche ihre Vollendung erhielt''.</ref><ref name="NDB"/>.}}
Klenze był przekonany, że można dalej rozwijać architekturę antyczną, poprzez nowe zestawianie jej form podstawowych – w tym celu dokonał dokładnych pomiarów świątyń we Włoszech i Grecji<ref name="NDB"/>. Pragnął rozwinąć nowy styl architektoniczny na bazie klasycznego, tak jak miało to miejsce w przypadku [[architektura renesansu|stylu renesansowego]]<ref name="NDB"/>. W Niemczech uznawany jest za kreatora [[neorenesans|nurtu neorenesansowego]]<ref name="NDB"/>. Większość jego projektów została zrealizowana w Monachium – podczas 48-letniej służby na dworze bawarskim, Klenze wzniósł 17 budowli<ref name="NDB"/>.
 
Linia 38 ⟶ 41:
* 1830–1842 – [[Walhalla (budynek)|Walhalla]] koło [[Ratyzbona|Ratyzbony]]
* 1829–1844 – [[Kościół św. Ludwika w Monachium|Kościół św. Ludwika]] w Monachium
* 1826–1828 – sala koncertowa Odeon w Monachium (zniszczona podczas bombardowań w 1944–1945)<ref name="Rosenfeld189"/>
* 1826 – [[Stara Pinakoteka]] w Monachium
* 1816–1831 – [[Gliptoteka monachijska]]<ref name="NDB"/>
 
{{Przypisy|2|przypisy=
<ref name="NDB">{{cytuj książkę|tytuł=Neue Deutsche Biographie (NDB)|data=1979|strony=45-47|tom=12|rozdział=Klenze, Leo von|imię r=Oswald|nazwisko r=Hederer|data dostępu=2010-08-15|adres rozdziału =http://www.deutsche-biographie.de/artikelNDB_pnd118563211.html|język = de}}</ref>
<ref name="Bergdoll">{{cytuj książkę|nazwisko=Bergdoll|imię=Barry |tytuł=European architecture, 1750-1890|wydawca=Oxford University Press| data=2000| strony=150| isbn=0192842226|data dostępu=2010-08-15| url=http://books.google.be/books?id=Cr4wUwX1idoC&pg=PA282&dq=%22Leo+von+Klenze%22&hl=en&ei=NfdnTLr1LpWSjAf90J3_Cg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=10&ved=0CGAQ6AEwCTgK#v=onepage&q=%22Leo%20von%20Klenze%22&f=false|język = en}}</ref>
<ref name="Rosenfeld189">{{cytuj książkę|nazwisko=Rosenfeld|imię=Gavriel David |tytuł=Munich and memory: architecture, monuments, and the legacy of the Third Reich|wydawca=University of California Press|data=2000|strony=189|isbn=0520219104|data dostępu=2010-08-15|url=http://books.google.be/books?id=VHLfb3kljBwC&pg=PA179&dq=%22Leo+von+Klenze%22&hl=en&ei=YwdoTP3KEtTNjAe8l-XUBA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&ved=0CEwQ6AEwBjge#v=onepage&q=%22Leo%20von%20Klenze%22&f=false|język = en}}</ref>
<ref name="Neils">{{cytuj książkę|nazwisko=Neils|imię=Jenifer |tytuł=The Parthenon: from antiquity to the present|wydawca=Cambridge University Press| data=2005| strony=226| isbn=0521820936|data dostępu=2010-08-15| url=http://books.google.be/books?id=5TADtR0uRhkC&pg=PA379&dq=%22Leo+von+Klenze%22&hl=en&ei=kAhoTMXQHI7KjAe72bTUBA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=8&ved=0CFIQ6AEwBzgo#v=onepage&q=%22Leo%20von%20Klenze%22&f=false|język = en}}</ref>
<ref name="Bietoletti">{{cytuj książkę|nazwisko=Bietoletti|imię=Silvestra |tytuł=Neoclassicism & Romanticism|wydawca=Sterling Publishing Company, Inc.| data=2009| strony=136|isbn=1402759231|data dostępu=2010-08-15| url=http://books.google.be/books?id=6FS9BX15lR0C&pg=PA112&dq=%22Leo+von+Klenze%22&hl=en&ei=kAhoTMXQHI7KjAe72bTUBA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=4&ved=0CDsQ6AEwAzgo#v=onepage&q=%22Leo%20von%20Klenze%22&f=false|język = en}}</ref>
<ref name=" Schinkel">{{cytuj książkę|nazwisko= Schinkel|imię=Karl Friedrich|tytuł=Karl Friedrich Schinkel: aspects of his work|wydawca=Edition Axel Menges| data=2001| strony=100| isbn=3930698811|nazwisko2=Peik|imię2=Susan M. |data dostępu=2010-08-15| url=http://books.google.be/books?id=136VpgR5xOIC&pg=PA141&dq=%22Leo+von+Klenze%22&hl=en&ei=qQtoTOzkAo7KjAe12azUBA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CDgQ6AEwAjgy#v=onepage&q=%22Leo%20von%20Klenze%22&f=false|język = en}}</ref>
}}