Bitwa o Singapur: Różnice pomiędzy wersjami

|terytorium = [[AzjaStraits Południowo-WschodniaSettlements]]

|strona1 = {{Państwo|GBR}}<br />{{Państwo|AUS}}<br />{{Państwo|IND1858}}<br />[[Plik:Flag of Federated Malay States.png|22 px]] [[Malezja|Royal Malay Regiment]]

|siły1 = 85 000 żołnierzy

'''Bitwa o Singapur''' to– bitwa podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pomiędzy wojskami [[Wielka Brytania|brytyjskimi]] i [[Japonia|japońskimi]] w mieście [[Singapur]] w [[Azja Południowo-Wschodnia|Azji południowoPołudniowo-wschodniejWschodniej]]. Japończycy wyszli zwycięsko z batalii.

Po japońskim [[Atak na Pearl Harbor|ataku na amerykańską bazę floty w Pearl Harbor]] rozpoczęto szereg ofensyw na siły państw zachodnichalianckich w rejonie [[Pacyfik|Pacyfiku]]u. Japończycy wcześniej już okupowali [[Filipiny]], które były amerykańskąamerykańskim koloniąterytorium zależnym, brytyjski [[Hongkong]], francuskie [[Indochiny Francuskie|Indochiny Francuskie]] i holenderskieoraz [[Holenderskie Indie Wschodnie|Holenderskie Indie Wschodnie]] oraz zbierali żniwo ciągłych zwycięstw przeciwkoz swym wrogom zwojskami państw zachodnich. [[Japonia]] chciała bowiem, aby rasa żółta władała niepodzielnie w Azji południowoPołudniowo-wschodniejWschodniej i na [[Pacyfik]]uPacyfiku (rzecz jasna z Japonią jako siłą dominującą) i dlatego chciała wyprzeć stamtąd Europejczyków i Amerykanów.

Japońskie siły rozpoczęły [[Bitwa o Malaje|inwazję na Malaje]] [[8 grudnia]] 1941 r., zaledwie jeden dzień po ataku na Pearl Harbor. Japonia była w sojuszu z [[Tajlandia|Tajlandią]] co dawało Japończykom możliwość wykorzystania tajlandzkich baz przed inwazją i podczas inwazji. Japończycy mogli używać tajlandzkich lotnisk dla własnych bombowców przez co mogły one docieraćdotrzeć do Singapuru i innych celów na Malajach. Początkowo połączone siły brytyjsko-indyjskie odpierały ataki wroga przewyższając Japończyków liczebnie. Jednak siły japońskie szybko skonsolidowały swoje jednostki, które przewyższały wrogaprzeciwnika w sprzęcieilości sprzętu, taktyce i doświadczeniu. Na morzu udało się wyprzeć siły brytyjskie i Singapur został odcięty.

Brytyjczycy dysponowali garnizonem złożonym z ok. 85 000 żołnierzy, ale większość z nich stanowili rekruci wywodzący się z lokalnej ludności posiadający złyniewystarczające sprzętuzbrojenie i małe lub żadne doświadczenie bojowe. Japońskie siły liczyły z kolei zaledwie 30 000 żołnierzy (tymco samymstanowiło posiadałyok. 1/3 liczby żołnierzy wroga), ale wielu z japońskich żołnierzy było weteranami z [[Wojna chińsko-japońska (1937-1945)|kampanii w Chinach]] i w Indochinach. Byli oni też dobrze uzbrojeni oraz przygotowani do walki. Japońskie siły rozpoczęły swój atak na miasto [[31 stycznia]] i kontynuowały atak na przedmieściach pomimo zaciętego oporu dywizji brytyjskich i australijskich. [[8 lutego]] Japończycy rozpoczęli atak pancernywojsk pancernych na zachód od miasta, co skutkowało objawami graniczącymi zwywoływało panikąpanikę wśród obrońców, zktórzy powodunie nieposiadaniaposiadali skutecznej broni przeciwpancernej w starciu z czołgami. PomimoMimo wszystko wojska brytyjskie wojska zdołały przeciwstawić się siłom pancernym wroga. W końcuOstatecznie jednakBrytyjczycy zostali zmuszeni do odwrotu, kiedygdy połowa z ich sił została całkowicie zniszczona. Wbrew niepowodzeniom po stronie brytyjskiej Japończycy nie zdołali dotrzeć do śródmieścia.

Wraz z upływem czasu siłomwojskom alianckim zaczęła kończyć się żywność i amunicja. ByliŻołnierze byli coraz bardziej wyczerpani z powodu ciągłego ostrzału artyleryjskiego i lotniczego. [[15 lutego]] Japończycy zdobyli centrum miasta i przejęli kontrolę nad prawie całym miastem. Siły alianckie stać było już tylko na symboliczny opór. W końcu i ten opór został złamany. Dowódca obrony miasta [[Arthur Ernest Percival|Arthur Percival]] skapitulował tego samego dnia i tym samym jedna z największych porażek militarnych w historii Wielkiej Brytanii stała się faktem.

[[Kategoria:Bitwy II wojny światowej na Pacyfiku|Pearl Harbor, Japoński atak naSingapur]]