Jan Oko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
poprawki redakcyjne |
||
Linia 19:
Najbardziej jednak cenne w dorobku naukowym Jana Oko są prace oparte na materiałach rękopiśmiennych i starodrukach uzyskanych drogą długotrwałych i szeroko prowadzonych poszukiwań w bibliotekach i archiwach wileńskich. Dotyczą one zarówno autorów starożytnych, jak m. in. ''De Ovidii Sapphus epistulae ad Phaonem fragmento Vilnensi'' ("Eos" 1929), Stare wydanie Wergiliusza w Bibliotece U.S.B. (''Księga Wergiliuszowa'', Wilno 1930), ''De Vergilii Bucolicorum codice Vilnensi'' ("Eos" 1930/1), ''De Ibidis Ovidianae codice Vilnensi'' ("Munera Philologica Ludovico Ćwikliński", P. 1936), jak też pisarzy polsko-łacińskich, w szczególności [[Maciej Kazimierz Sarbiewski|Sarbiewskiego]], któremu poświęcił szkic ''Maciej Kazimierz Sarbiewski, poeta uwieńczony'' (Wilno 1929). Najwięcej wszakże uwagi i serca włożył Jan Oko w badania nad postacią i działalnością naukową i dydaktyczną swego sprzed 100 lat z okładem poprzednika na katedrze uniwersyteckiej, [[Godfryd Ernest Grodeck|Godfryda Ernesta Grodka]], pragnął bowiem wskrzesić na Uniwersytecie Wileńskim tradycję tego uczonego i przypomnieć metodę jego wykładów i seminarium, poświęcając temu szereg prac: ''Seminarium filologiczne G.E. Grodka'' (Wilno 1933), ''Studia G.E. Grodka nad filologią w Polsce'' (Wilno 1935), ''Horacjusz w wykładach G.E. Grodka'' ("Commentationes Horatianae" Kraków 1935 II) i inne.
Badaniom nad działalnością dydaktyczno-naukową Uniwersytetu Wileńskiego w 1. połowie [[XIX w.]] chciał Jan Oko nadać szerszy rozmach i zakres, wciągając do tej pracy swych uczniów. Rezultatem tego było wydanie pod jego redakcją i z jego wstępem zbiorowego studium ''Z dziejów filologii klasycznej w Wilnie'' (Wilno 1935-1937). Już z tego względu można mówić o szkole Jana Oko, ale wyrażała się ona jeszcze bardziej w jego działalności dydaktycznej, która przy współdziałaniu prof. [[Stefan Srebrny|Stefana Srebrnego]] stworzyła istotnie wileńską szkołę filologiczną, gdyż wywarła duży wpływ na metodę i zakres badań oraz na pracę dydaktyczną takich nauczycieli uniwersyteckich, jak [[Jan Safarewicz]], [[Zofia Abramowiczówna]], [[Barbara Krysiniel-Józefowiczowa]], [[Stefan
== Literatura ==
*[[Stefan Oświecimski]], "Jan Oko", w: ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', t. XXIII
*A. Bolewski, H. Pierzchała, ''Losy polskich pracowników nauki w latach 1939 - 1945. Straty osobowe'', Ossolineum, Wrocław 1989
*D. Mycielska, ''Drogi życiowe profesorów'', w: ''Inteligencja polska XIX i XX wieku'', red. R. Czepulis-Rastenis, Warszawa 1981
*''Mała encyklopedia kultury antycznej'', red. Z. Piszczek, Warszawa 1966
*[[Jerzy Starnawski]], ''Jan Oko'', w: ''Słownik badaczy literatury polskiej'', t. 2, Łódź 1998, s. 338-340.
[[Kategoria:Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności|
[[Kategoria:Członkowie Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie|
[[Kategoria:Polscy filolodzy klasyczni|Oko, Jan]]
[[Kategoria:Polscy językoznawcy|Oko, Jan]]
| |||