Hansa-Brandenburg W.12: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m regeneracja szablonu {{Samolot infobox}} + WP:SK
drobne ulepszenia
Linia 54:
|doskonałość =
|współczynnik obciążenia konstrukcji =
|uzbrojenie = 1 lub 2 stałe karabiny maszynowe Spandau ''LMG[[karabin 08/15''maszynowy MG08|lMG08]] (7,92 mm) i 1 ruchomy Parabellum LMG14 (7.,92 mm)
|liczba miejsc =
|przestrzeń ładunkowa =
Linia 66:
 
=== Historia i opis konstrukcji ===
Oblatany na początku [[1917]] roku pływakowy [[wodnosamolot]] myśliwski '''Hansa-Brandenburg W.12''' był następcą pierwszego wodnosamolotu konstrukcji [[Ernst Heinkel|Ernsta Heinkela]] - jednomiejscowego '''KDW''' (''Kampf Doppeldecker Wasser'') z [[1916]] roku. Nowy wodnosamolot zaprojektowano jako dwumiejscowy, dodając z tyłu stanowisko uzbrojonego w ruchomy karabin maszynowy obserwatora-strzelca. Ciekawostką konstrukcji był skierowany w dół ster pionowy, dzięki czemu nie ograniczał on pola ostrzału tylnej półsfery. Konstrukcja drewniana, 2 pływaki. Uzbrojenie: 1 lub 2 [[zsynchronizowany karabin maszynowy|zsynchronizowane karabiny maszynowe]] [[Karabin maszynowy MG 08/15MG08|Spandau LMGlMG 08/15]] 7,92 mm<ref>Harry Woodman, Spandau guns, seria Windsock Mini Datafile nr 10, Berkhamsted: Albatros Publications, 1997, s.4.</ref> umieszczone z przodu kadłuba oraz ruchomy karabin maszynowy [[Parabellum LMG14]] 7.,92 mm w tylnej kabinie. Ogółem wyprodukowano 146 egzemplarzy. Następcą samolotu był jednopłat [[Hansa-Brandenburg W.29]].
 
Większość maszyn użyto bojowo w patrolach nad Morzem Północnym - podczas jednego z nich '''W.12''' zestrzelił brytyjski sterowiec [[C.27]].
Linia 72:
Po wojnie, od 1919 roku, 35 samolotów na licencji zbudowała holenderska firma Van Berkel jako model W-A.
 
{{Przypisy}}
=== Bibliografia ===
*{{cytuj książkę |nazwisko=Sharpe|imię=Michael|tytuł=Dwupłatowce, trójpłatowce i wodnosamoloty|rok=2001 |wydawca=Bellona|miejsce=Warszawa |isbn = 83-11-09273-7}}