94 007
edycji
m (grafika) |
m (drobne merytoryczne) |
||
Przeszedł do historii głównie dzięki tzw. [[formuła Radbrucha|formule Radbrucha]] (''lex iniustissima non est lex''- prawo nieprawne nie jest prawem), zgodnie z którą przepisy prawa pozytywnego (stanowionego) (''lex''), które są "rażąco, w najwyższym stopniu sprzeczne" z prawem naturalnym (''ius''), mogą i powinny być w procesie stosowania prawa traktowane tak, jakby w ogóle nie obowiązywały.
O formule Radbrucha należy mówić w odpowiednim kontekście historycznym. Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] w zachodniej [[filozofia prawa|filozofii prawa]]
Test dla pozytywizmu prawniczego przyniosła praktyka [[III Rzesza|III Rzeszy]], której instytucje stanowiły prawo zgodnie z pozytywistycznymi kryteriami legalności, ale z pogwałceniem podstawowych zasad [[etyka|etycznych]] (por. [[Ustawy Norymberskie]]). Orzeczenia [[Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze|Trybunału Norymberskiego]] musiały się zatem odwoływać nie do niemieckiego prawa stanowionego (''lex''), ale do "prawa naturalnego" (''ius'') i moralnych ocen sędziów.
|