Sworoń: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m poprawa błędu: kropka po dniu miesiąca; zmiany kosmetyczne
m drobne redakcyjne
Linia 40:
 
== Historia ==
Wieś wymieniana w [[Słownik geograficzny Królestwa Polskiego|Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich]] pod koniec [[XIX wiek|XIX wieku]].
 
<blockquote>
W ''Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'' z [[1890]] roku, czytamy, że — Sworoń, to wieś włościańska nad rzeką [[Wisła|Wisłą]], w ówczesnym [[powiat sandomierski|powiecie sandomierskim]], w [[Gmina Tursko Wielkie|gminie Tursko]], ale w [[Parafia św. Stanisława w Osieku (diecezja sandomierska)|parafii Osiek]], a nie w [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Niekrasowie|parafii Niekrasów]]. Leży w odległości 33 [[wiorsta|wiorst]] od [[Sandomierz]]a. Ma 25 domów, 168 mieszkańców i 142 [[morga|morgi]] rozległości ogółem. W [[1827]] roku było tu 25 domów i 103 mieszkańców. Nie wymieniona w spisach poborowych (tzw. regestrach) z [[XV wiek|XV]] i [[XVI wiek|XVI]] wieku, pojawia się dopiero w spisie z [[XVII wiek|XVII]] wieku, dokładnie z roku [[1662]] (w ówczesnej [[Parafia św. Stanisława w Osieku (diecezja sandomierska)|parafii Osiek]], zapisana jako ''Swaroń''), liczy 60 głów<ref name="s-2">Por. {{Cytuj książkę|imię = Bronisław | nazwisko = Chlebowski (red. naczelny) | imię2 = Władysław | nazwisko2 = Walewski (red.) | tytuł = Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich | inni = Według planu Filipa Sulimierskiego i z pomocą zgromadzonych przez niego materyałów. Nakładem Władysława Walewskiego | tom = XI |miejsce = Warszawa | rok = 1890 | wydawca = Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61 | strony = 728}}</ref>.
{{Cytat|''[[Słownik geograficzny Królestwa Polskiego|Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich]]'', t. XI.|SWOROŃ, (w) roku 1662 ''Swaroń'', wieś włościańska, nad rzeką Wisłą, powiat sandomierski, gmina Tursko, parafia Osiek. odległość od Sandomierza 33 wiorst, ma 25 domów, 168 mieszkańców, 142 mórg. W 1827 roku było (tu) 25 domów, 103 mieszkańców. Nie wymieniona w spisach poborowych z XVI wieku, pojawia się dopiero w spisie z 1662 roku (w parafii Osiek), liczy 60 głów<ref name="s-2">Por. {{Cytuj książkę|imię = Bronisław | nazwisko = Chlebowski (red. naczelny) | imię2 = Władysław | nazwisko2 = Walewski (red.) | tytuł = Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich | inni = Według planu Filipa Sulimierskiego i z pomocą zgromadzonych przez niego materyałów. Nakładem Władysława Walewskiego | tom = XI |miejsce = Warszawa | rok = 1890 | wydawca = Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61 | strony = 728}}</ref>.}}
</blockquote>
 
WNa ''Słownikupodstawie geograficznymww. Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich''informacji z [[1890]] roku, czytamy, że — Sworoń, to wieś włościańska nad rzeką [[Wisła|Wisłą]], w ówczesnym [[powiat sandomierski|powiecie sandomierskim]], w [[Gmina Tursko Wielkie|gminie Tursko]], ale w [[Parafia św. Stanisława w Osieku (diecezja sandomierska)|parafii Osiek]], a nie w [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Niekrasowie|parafii Niekrasów]]. Leży w odległości 33 [[wiorsta|wiorst]] od [[Sandomierz]]a. Ma 25 domów, 168 mieszkańców i 142 [[morga|morgi]] rozległości ogółem. W [[1827]] roku było tu 25 domów i 103 mieszkańców. Nie wymieniona w spisach poborowych (tzw. regestrach) z [[XV wiek|XV]] i [[XVI wiek|XVI]] wieku, pojawia się dopiero w spisie z [[XVII wiek|XVII]] wieku, dokładnie z roku [[1662]] (w ówczesnej [[Parafia św. Stanisława w Osieku (diecezja sandomierska)|parafii Osiek]], zapisana jako ''Swaroń''), liczy 60 głów<ref name="s-2">Por. {{Cytuj książkę|imię = Bronisław | nazwisko = Chlebowski (red. naczelny) | imię2 = Władysław | nazwisko2 = Walewski (red.) | tytuł = Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich | inni = Według planu Filipa Sulimierskiego i z pomocą zgromadzonych przez niego materyałów. Nakładem Władysława Walewskiego | tom = XI |miejsce = Warszawa | rok = 1890 | wydawca = Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61 | strony = 728}}</ref>.
W [[1886]] roku [[Parafia św. Stanisława w Osieku (diecezja sandomierska)|parafia Osiek]] należy do [[Dekanat Sandomierz|dekanatu sandomierskiego]] i liczy 3.895 dusz<ref name="s-3">Por. {{Cytuj książkę|imię = Filip | nazwisko = Sulimierski (red. naczelny) | imię2 = Bronisław | nazwisko2 = Chlebowski (red.) | imię3 = Władysław | nazwisko3 = Walewski (red.) | tytuł = Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich | inni = Nakładem Władysława Walewskiego | tom = VII |miejsce = Warszawa | rok = 1886 | wydawca = Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61 | strony = 628}}</ref>.
 
W [[1886]] roku [[Parafia św. Stanisława w Osieku (diecezja sandomierska)|parafia Osiek]] należy do [[Dekanat Sandomierz|dekanatu sandomierskiego]] i liczy 3 895 dusz<ref name="s-3">Por. {{Cytuj książkę|imię = Filip | nazwisko = Sulimierski (red. naczelny) | imię2 = Bronisław | nazwisko2 = Chlebowski (red.) | imię3 = Władysław | nazwisko3 = Walewski (red.) | tytuł = Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich | inni = Nakładem Władysława Walewskiego | tom = VII |miejsce = Warszawa | rok = 1886 | wydawca = Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61 | strony = 628}}</ref>.

Kolejna wzmianka o Sworoniu z [[1892]] roku, wskazuje, że wchodził on w skład [[Gmina Tursko Wielkie|gminy Tursko]], z urzędem gminy w [[Strużki|Strużkach]]. Wówczas to sądem okręgowym dla gminy był IV Sąd Okręgowy w [[Staszów|Staszowie]] (tam też była stacja pocztowa). Gmina miała 8. 781 [[morga|mórg]] rozległości ogółem (w tym 5. 083 [[morga|mórg]] włościańskich) i 4. 613 mieszkańców (w tym 14 % pochodzenia żydowskiego, tj. 63 żydów). W skład gminy wchodziły jeszcze: Antoszówka, [[Dąbrowa (powiat staszowski)|Dąbrowa]], [[Luszyca]], [[Matiaszów|Matyaszów]], [[Nakol]], [[Niekrasów]], [[Niekurza]], [[Okrągła]], [[Ossala]], Pióry, [[Rudniki (powiat staszowski)|Rudniki]], [[Szwagrów]], [[Strużki]], [[Trzcianka (powiat staszowski)|Trzcianka]], [[Tursko Małe]], [[Tursko Wielkie]], [[Tursko Wielkie-Zagumnie|Tursko Wola]], [[Kępa Zaduska|Zaduska Kępa]] i [[Zawada (powiat staszowski)|Zawada]]<ref name="s-4">Por. {{Cytuj książkę|imię = Filip | nazwisko = Sulimierski (red. naczelny) | imię2 = Bronisław | nazwisko2 = Chlebowski (red.) | tytuł = Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich | inni = Nakładem Władysława Walewskiego do końca tomu X. Od tomu XI, z zasiłku Kasy pomocy dla osób pracujących na polu naukowem imienia D-ra Mianowskiego | tom = XII |miejsce = Warszawa | rok = 1892 | wydawca = Druk „WIEKU” Nowy-Świat Nr. 61 | strony = 657}}</ref>.
 
W [[1986]] roku rozpoczęto budowę Kopalni Siarki ''Osiek'', na złożu siarki rodzimej w obrębie sołectw: [[Mikołajów (powiat staszowski)|Mikołajów]] — [[Trzcianka (powiat staszowski)|Trzcianka]] — Sworoń. W wyniku tych działań, tj. od roku [[1992]] do [[2006]], całkowicie zlikwidowano tylko jedno sołectwo [[Mikołajów (powiat staszowski)|Mikołajów]] z niewielkimi zmianami terytorialnymi dla Sworonia.
Linia 53 ⟶ 58:
* [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Niekrasowie|Parafia Nawiedzenia NMP w Niekrasowie]]
 
{{Przypisy|2}}
 
== Literatura ==