Wikipedia

Józef Szymański (historyk): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Anulowanie wersji nr 22954565 autora 77.254.21.218 - nazywa się Curie-Skłodowskiej
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'' Józef Szymański '' - urodzony w [[1931]] r. Absolwent historii [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego]] ([[1957]]). Doktorat w [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] w [[1957]] r., tam też habilitował się w 1969 r. Profesor nadzwyczajny od [[1980]], a od [[1986]] r. profesor zwyczajny. W latach 1957 - 1962 zatrudniony w wydawnictwie [[Towarzystwo Naukowe KUL|Towarzystwa Naukowego KUL]], [[1962]] - [[1963]] pełnił funkcję starszego asystenta KUL, 1963 - 1969 adiunkt w Instytucie Historii [[Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej|Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej]], [[1970]] - [[1972]] w Instytucie Historii [[Polska Akademia Nauk|PAN]], 1972 - 1976 docent w [[Uniwersytet Śląski w Katowicach|Uniwersytecie Śląskim]], od 1976 r. ponownie w [[Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej|UMCS]], gdzie zajmował następujące stanowiska: w latach 1981 - 1982 prodziekan [[Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej|Wydziału Humanistycznego]], 1982 - 1984 rektor, 1984 - 1990 członek [[Senat akademicki|Senatu]], 1991 - 1993 dyrektor [[Instytut Historii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej|Instytutu Historii]]. W latach 1995 - 1998 pełnił funkcję rektora [[Wyższa Szkoła Humanistyczno-Przyrodnicza w Sandomierzu|Wyższej Szkoły Humanistyczno - Przyrodniczej w Sandomierzu]].
'''Józef Szymański''' (ur. [[1931]]) - prof. dr hab., polski historyk, absolwent [[KUL]], rektor [[Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej|Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej]] w [[Lublin]]ie w latach [[1982]]-[[1984]].
 
Od 1964 r. aktywny członek [[Polskie Towarzystwo Historyczne|Polskiego Towarzystwa Historycznego]] - Oddział w [[Lublin|Lublinie]], a także członek [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]] (m.in. przewodniczący [[Komisja Nauk Pomocniczy Historii PAN|Komisji Nauk Pomocniczych Historii]] [[Komitet Nauk Historycznych PAN|Komitetu Nauk Historycznych]], [[Komisja Nauk Pomocniczych Historii, Źródłoznawstwa i Edytorstwa PAN|Komisji Nauk Pomocniczych Historii, Źródłoznawstwa i Edytorstwa]] [[Komitet Nauk Historycznych PAN|Komitetu Nauk Historycznych]]). Jest także członkiem założycielem [[Polskie Towarzystwo Heraldyczne|Polskiego Towarzystwa Heraldycznego]], od 1986 r. [[Association for the Study of Imperial]], [[Papal and Royal Rulership]], od 1985 r. [[Centre Europeén de Recherches sur les Congregations et Orders Religieux]].
Doktorat w Uniwersytecie Warszawskim od 1957 roku, tam też się habilitował w 1969 roku. Profesor zwyczajny od 1980, a od 1986 profesor nadzwyczajny. W latach 1957-1962 zatrudniony w wydawnictwie Towarzystwo Naukowe KUL, 1963–1969 adiunkt w Instytucie Historii [[Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej|Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej]], 1970–1972 w Instytucie Historii PAN, w latach od 1965 do 1976 pełnił funkcję docenta w [[Uniwersytet Śląski|Uniwersytecie Śląskim]] w Katowicach, od 1976 ponownie w UMCS, gdzie pełnił następujące funkcje: w latach 1982–1984 rektor, 1981–1982 prodziekan Wydziału Humanistycznego, 1984–1990 członek Senatu, 1974–1975 kierownik Zakładu Historii Starożytnej i Średniowiecznej, od 1977 kierownik Zakładu Nauk Pomocniczych Historii i Bibliotekoznawstwa, 1991–1993 dyrektor Instytutu Historii. W latach 1995–1998 pełnił funkcję rektora Studium Generale Sandomiriense Wyższej Szkoły Humanistyczno–Przyrodniczej w Sandomierzu.
 
Interesuje się [[Nauki pomocnicze historii|naukami pomocniczymi historii]] (podstawy metodologiczne, dzieje pisma, [[chronologia]], [[heraldyka]], [[epigrafika]], [[kodykologia]]), dziejami społecznymi średniowiecznej Polski (szczególnie rola [[Kościół|Kościoła]]) i [[Edytorstwo historyczne|edytorstwem historycznym]].
Specjalista w zakresie [[Nauki Pomocnicze Historii|nauk pomocniczych historii]] oraz znawca dziejów społeczeństwa wczesnego [[średniowiecze|średniowiecza]].
 
== WybraneWażniejsze publikacje ==
- ''Kapituła kolegiacka w Wiśniczu 1465 - 1786'' ([[Lublin]] [[1962]]),
*- ''Nauki pomocnicze historii. Od schyłku IV do końca XVIII wieku'' ([[Lublin]] [[1968]]),
* ''Pismo łacińskie i jego rola w kulturze'' (1975)▼
*- ''Nauki pomocnicze historii. (PWN)''Od (1985,schyłku 1989,IV 1994,do 1997,końca 2000,XVIII 2004,wieku'' 2006([[Warszawa]] [[1969]]),
▲*- ''Pismo łacińskie i jego rola w kulturze'' ([[Wrocław]] [[1975]]),
- ''Nauki pomocnicze historii'' ([[Warszawa]] [[1983]]),
- ''Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego'' ([[Warszawa]] [[1993]]),
- ''Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku'' ([[Warszawa]] [[2001]]),
- ''Nauki pomocnicze historii'' ([[Warszawa]] [[2001]]).
 
== Linki zewnętrzne ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Józef_Szymański_(historyk)”