Wikipedia

Wu Sangui: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m drobne merytoryczne
Linia 14:
W zamian za wpuszczenie Mandżurów do Chin został przez nich sowicie wynagrodzony. Otrzymał tytuł [[Wang (tytuł)|Księcia Zachodniego Spokoju]] i suwerenną władzę w prowincjach [[Yunnan]] i [[Guizhou]], luksusową rezydencję w [[Kunming|Yunnanfu]] i dowództwo nad armią mającą stłumić resztki opozycji mingowskiej na południu Chin. Samodzielnie mianował urzędników na podległym sobie obszarze i czerpał olbrzymie dochody z kopalń srebra, miedzi i cyny, nie dzieląc się z się nimi z dworem w Pekinie.
 
Kiedy w [[1673]] roku nowy cesarz [[Kangxi]] postanowił ograniczyć niepodzielną władzę południowych feudałów, Wu Sangui wypowiedział posłuszeństwo MingomQingom i stanął na czele [[rebelia trzech lenników|rebelii trzech lenników]]. Jego wojska przeprowadziły błyskawiczne uderzenie, spychając Mandżurów do rzeki [[Jangcy]]. W [[1678]] roku, na krótko przed śmiercią, ogłosił się cesarzem ze stolicą w [[Hengyang|Hengzhou]] i przybrał imię '''Zhaowu''' (昭武). Zmarł [[2 października]] [[1678]] roku, w przeddzień kontrataku mandżurskiego. Po jego śmierci na krótko zasiadł na tronie jego wnuk [[Wu Shifan]], zaś rebelia została ostatecznie stłumiona w [[1682]] roku.
 
== Bibliografia ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Wu_Sangui”