Zbigniew Jurewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Absolwent Oficerskiej Szkoły Artylerii w Chełmie Lubelskim, którą ukończył [[29 kwietnia]] [[1945]] promowany na stopień podporucznika w korpusie oficerów artylerii przez gen. dyw. [[Bolesław Czarniawski|Bolesława Czarniawskiego]]. Od [[1945]] sprawował kolejne, coraz wyższe stanowiska dowódcze i sztabowe w ludowym Wojsku Polskim. W październiku 1968, w okresie pełnienia funkcji szefa Zarządu Operacyjnego Sztabu Generalnego WP (1968-1972), awansowany do stopnia generała brygady. Nominację generalską wręczył mu [[12 października]] [[1968]] w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL, marszałek Polski [[Marian Spychalski]]. W trakcie [[Grudzień 1970|wydarzeń grudniowych]] 1970 był szefem sztabu Grupy Operacyjnej Obrony [[Warszawa|Warszawy]]. Wchodził również, jako reprezentant [[Ministerstwo Obrony Narodowej|Ministerstwa Obrony Narodowej]], w skład sztabu kryzysowego powołanego w [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych PRL|MSW]]. Od czerwca [[1972]] zastępca komendanta [[Akademia Sztabu Generalnego|Akademii Sztabu Generalnego]] ds. naukowych. [[15 czerwca]] [[1979]] obronił rozprawę doktorską nt.: ''Kierunek doskonalenia organizacji i planowania działalności naukowej w Wyższej Szkole Wojskowej typu dowódczego (na przykładzie ASG)'', uzyskując stopień doktora nauk wojskowych. W latach 1982-1983 minister pełnomocny – przedstawiciel PRL w [[Polska Misja Wojskowa w KNPN|Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru]] w [[Korea|Korei]]. Od listopada [[1984]] w stanie spoczynku.