Reduta nr 56: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToSter (dyskusja | edycje)
Linia 1:
[[Plik:Russian assault on Wola redoubt 1831.JPG|266px|thumb|right266px|Rosyjski atak na redutę 56 w czasie [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] w [[1831]]]]
[[Plik:Reduta_Wolska_SowinskiReduta Wolska Sowinski.jpg|thumb|right|Na terenie Reduty Wolskiej]]
[[Plik:POL Warsaw Sw wawrzyniec.jpg|thumb|[[Kościół św. Wawrzyńca w Warszawie|Kościół św. Wawrzyńca]] na reducie wolskiej, z kulami armatnimi wmurowanymi w ściany zewnętrzne świątyni]]
'''Dzieło nr 56''' zwane ''Redutą Wolską'', ''Redutą Sowińskiego'' lub ''Fortem Sowińskiego'' znajduje się w [[Warszawa|Warszawie]] w dzielnicy [[Wola (dzielnica Warszawy)|Wola]] przy skrzyżowaniu ulic Wolskiej i Redutowej.
 
=== Historia ===
Reduta powstała w [[1831]] roku w miejscu wcześniejszych fortyfikacji z [[Insurekcja kościuszkowska|Insurekcjiinsurekcji kościuszkowskiej]] z [[1794]], a jak głosi tradycja w miejscu wcześniejszych szwedzkich fortyfikacji z XVII w. Reduta tylko częściowo nawiązuje do wcześniejszych szańców Kościuszki, które opierały się wojskom pruskim.
 
W lipcu 1831 dowódcą reduty nr 56 na Woli mianowano [[Józef Sowiński|Józefa Sowińskiego]]. W miarę zbliżania się wojsk rosyjskich do Warszawy, w sierpniu powierzono mu dowodzenie obroną Woli, a 22 sierpnia awansowano na generała brygady.
 
[[6 września]] [[1831]] główne uderzenie rosyjskie zostało skierowane na Wolę, bronioną przez 1300 żołnierzy i mającą 12 dział (przeciwko 87 batalionom i 114 szwadronom wspieranym ogniem 100 dział). Kilkugodzinna obrona Woli prowadzona przez Sowińskiego nie miała dalszych szans powodzenia wobec przewagi wroga. Dokładne okoliczności śmierci generała Sowińskiego nie są znane (jedna z wersji mówi o śmierci przed ołtarzem w kościele, inna wersja mówi o śmierci przy armacie, ponieważ ugrzęzła drewniana noga generała). Władze rosyjskie podały wersję o zabiciu generała na posterunku bojowym, co zostało podchwycone przez artystów i znamy dziś kilka wizerunków generała zakłutego bagnetami przez żołnierzy carskich.
 
Władze rosyjskie podały wersję o zabiciu generała na posterunku bojowym, co zostało podchwycone przez artystów i znamy dziś kilka wizerunków generała zakłutego bagnetami przez żołnierzy carskich.
Po stłumieniu powstania władze carskie urządziły na terenie reduty [[Cmentarz prawosławny naw WoliWarszawie|cmentarz prawosławny]], zaś katolicki [[kościół św. Wawrzyńca w Warszawie|kościół św. Wawrzyńca]] zmieniły na cerkiew Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej.
 
Następny epizod z historii tej reduty to wrzesień 1939, kiedy oddział porucznika [[Zdzisław Pacak-Kuźmirski|Zdzisława Pacaka-Kuźmirskiego]] 8 kompanii 40. Pułku Piechoty "Dzieci Lwowskich", bohatersko bronił siesię przed Niemcami. W czasie obrony [[9 września]] [[1939]] dzięki beczkom terpentyny z fabryki [[Dobrolin]] jego żołnierzom udaje się spalić pewną ilość niemieckich czołgów. Reduta poddała się dopiero 27 września wraz z kapitulacją Warszawy.
 
=== Obecnie ===
Dziś na terenie reduty przy historycznym [[Kościół św. Wawrzyńca w Warszawie|kościele św. Wawrzyńca]] znajdują się:
* groby żołnierzy 6 i 7 pułku piechoty z [[1831]],
* groby żołnierzy III batalionu 40.Pułku Piechoty "Dzieci Lwowskich" z [[1939]],
Linia 25 ⟶ 26:
 
Istnieje plan rewitalizacji reduty i utworzenia muzeum w kościele.
Na upamiętnienie postaci Józefa Sowińskiego, nieopodal Reduty nr 56, na jej przedpolu, znajduje się ulica imienia generała, przechodząca także przez [[Cmentarz Wolski w Warszawie|Cmentarz Wolski]]. [[Park im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie|Park im. gen. Józefa Sowińskiego]] znajduje się za cmentarzem prawosławnym, na wschód od kościoła par. pw. św. Wawrzyńca.
 
=== Zabytki ===
Linia 31 ⟶ 32:
** kościół par. pw. św. Wawrzyńca, k.XVII, 1838, 1932,
** cerkiew prawosławna cmentarna pw. św. Jana Klimaka, 1905
** cmentarz prawosławny, 1834
** reduta nr 56 (szańce ziemne, wały i fosa), 1794, 1831, poł. XIX