Łat: Różnice pomiędzy wersjami

W 1987 r. utworzono Łotewski Republikański Bank będący filią Banku Państwowego ZSRR. Jednostka ta nie miała jednak prawa emisji waluty. 2 marca 1990 r. Rada Najwyższa Łotewskiej SRR przyjęła rezolucję o utworzeniu Banku Łotwy. Rezolucja powoływała do życia niezależny [[Bank Łotwy]] i przyznawala mu prawo emisji waluty narodowej. Rezolucja znalazła praktyczne wykorzystanie dopiero po ogłoszeniu niepodległości przez Łotwę i rozpadzie ZSRR w 1991 r. Prawem ogłoszonym przez Radę Najwyższą Republiki Łotewskiej w dniu 3 września 1991 r. restytuowano Bank Łotwy jako centralną instytucję finansową kraju z prawami do emisji środków płatniczych. Pierwszym zadaniem banku było wprowadzenie do obiegu waluty narodowej. Utworzono Komitet Reformy Walutowej Republiki Łotewskiej, który w dniu 4 maja 1992 r. ogłosił rezolucję wprowadzającą do obiegu walutę przejściową, [[Rubel łotewski|rubla łotewskiego]]. W następnym roku (październik 1993) do obiegu weszły banknoty w walucie łatowej, zastępując ruble łotewskie:
* 5 łatów (1992, 1996, 2001, 2006, 2007, 2009),
* 10 łatów (1992, 2000, 2008),
* 20 łatów (1992, 2004, 2007, 2009),
* 50 łatów (1992),
* 100 iłatów (1992, 2007),
* 500 łatów zaprojektowane(1992, 2008).
Zaprojektowane zostały przez artystów łotewskich Imantsa Žodžiksa i Valdisa Ošiņša. Oprócz banknotów do obiegu wprowadzono następujące monety zaprojektowane przez artystów łotewskich Gunārsa Lūsisa i Jānisa Strupulisa: