Osobisty numer identyfikacyjny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PIN a PUK w telefonie komórkowym
drobne techniczne, drobne redakcyjne
Linia 4:
* umożliwienia dostępu do terminalu [[GSM]] ([[telefon komórkowy|telefonu komórkowego]])
 
Typowy PIN składa się z czterech [[cyfra|cyfr]] (zakres 0000-9999). Przyjęte jest, że trzecia błędna próba wprowadzenia numeru PIN przy uwierzytelnianiu powoduje zablokowanie nośnika umożliwiającego wykonanie danej operacji. W przypadku telefonu komórkowego kartęblokuje ona [[Karta SIM|kartę SIM]]]. możnaMożna ją odblokować wprowadzając kod [[PUK]]. Jeśli podakod się[[PUK]] dziesięciokrotniezostanie błednywprowadzony koddziesięć PUKrazy błędnie, [[Karta SIM|karta SIM]] zostaje unieważniona.
 
Przy transakcjach kartowych, "podpisanie" transakcji numerem PIN jest traktowane przez instytucje finansowe na równi z podpisem własnoręcznym. Wbrew powszechnemu mniemaniu, numer PIN nie jest zapisany nigdzie na karcie z paskiem magnetycznym, a jedynie na serwerze banku wydającego kartę. Obecnie wprowadzone regulacje nakazują operatorom przy wprowadzaniu numeru PIN korzystanie z bezpiecznego i certyfikowanego środowiska, jakim są klawiatury szyfrujące [[PIN Pad|pinpadów]], bankomatów i niektórych [[terminal POS|terminali płatniczych]].