Rubel łotewski: Różnice pomiędzy wersjami

| opis = ''Banknot 500-rublowy z 1992 r.''

Wkrótce po ogłoszeniu niepodległości przez [[Łotwa|Łotwę]] (18 listopada 1918) terytorium kraju znalazło się niemal całkowicie pod okupacją bolszewicką, a rząd łotewski schronił się na kontrolowanym przez Niemców południowo-zachodnim skrawku [[Kurlandia|Kurlandii]]. W kraju panował chaos na rynku walutowym wywołany sytuacją wojenną, rosnącą inflacją i wieloma innymi czynnikami. W tym okresie na terytorium Łotwy oficjalną walutą była tzw. [[ostmarka]], czyli pieniądz wprowadzony przez Niemców dla terenów okupowanych na wschodzie (Ober-Ost), obejmujących kraje bałtyckie i północno-wschodnie kresy późniejszej II RP. Oprócz marki okupacyjnej w obiegu krążyły również marki Rzeszy Niemieckiej, kilka rodzajów rubla (m. in. tzw. "kierenki"„kierenki”), ) oraz pieniądz zastępczy emitowany przez szereg łotewskich miast, m. in. przez [[Ryga|Rygę]], [[Lipawa|Lipawę]], [[Jełgawa|Mitawę]], [[Windawa (miasto)|Windawę]]. Ponadto w północnej Łotwie w obiegu znajdowały się [[marka estońska|marki estońskie]], a w Mitawie swój pieniądz emitowała także [[Zachodnia Armia Ochotnicza|armia generała Bermondta-Awałowa]]. 7 kwietnia 1919 r. w opanowanej przez bolszewików Rydze wprowadzono do obiegu rubla łotewskiego emitowanego przez Ryską Radę Przedstawicieli Robotniczych. Stał się on prawnym środkiem płatniczym na terenach łotewskich opanowanych przez [[Bolszewicy|bolszewików]]. Do obiegu wprowadzono cztery banknoty o nominałach: