Władysław Kościelski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
Linia 3:
 
=== Biogram ===
Był czwartym synem [[Józef Kościelski|Józefa]], [[szambelan]]a pruskiego i Konstancji z Rokitnickich. W latach 1832-1837 uczył się w Gimnazjum Marii Magdaleny w [[Poznań|Poznaniu]], w klasie polskiej. Służył w armii pruskiej jako jednoroczny ochotnik w [[ILeib-Kürassier-Regiment Pułk"Großer KirasjerówKurfürst" (Schlesisches) Nr. 1|I Pułku Kirasjerów]] we [[Wrocław]]iu; służbę wojskową zakończył przed [[1844]] rokiem. W 1844 roku bawiąc w [[Paryż]]u, na życzenie ks. [[Adam Jerzy Czartoryski|Adama Jerzego Czartoryskiego]] przedstawił pisemnie swój ogląd sytuacji politycznej w [[Wielkie Księstwo Poznańskie|Wielkim Księstwie Poznańskim]] (''Pogląd na sprawę polską przez hrabiego Władysława Kościelskiego'' rkp. B.Cz.Ew.XVII 1245, k. 1-10). W r. [[1846]] został aresztowany i osadzony w [[Cytadela Poznańska|Cytadeli poznańskiej]], przesiedział w więzieniach półtora roku. Uwolniony przed procesem spiskowców w [[1847]] roku, uczestniczył w [[Powstanie wielkopolskie w 1848 roku|powstaniu 1848 roku]] (wziął udział w bitwie pod [[Trzemeszno|Trzemesznem]] 11 IV 1848 i być może jeszcze pod [[Środa Wielkopolska|Środą]] 18 IV 1848). W czerwcu tegoż roku był już w [[Berlin]]ie, gdzie włączył się w walkę propagandową, co doprowadziło do pojedynku z mjr. Konstantinem Voigt-Rhetzem, w którym został ranny. W 1848 roku zetknął się także z [[Michał Bakunin|Michałem Bakuninem]] i [[Karol Marks|Karolem Marksem]] (w imieniu Bakunina wzywał Marksa na pojedynek, do którego ostatecznie nie doszło). We wrześniu [[1849]] znalazł się w [[Turcja|Turcji]] i trafił do obozu wychodźców polskich i węgierskich w [[WidynWidyń|Widyniu]]iu. W [[1852]] roku, na krótko, objął po [[Michał Czajkowski (pisarz)|Michale Czajkowskim]] prowadzenie Agencji Wschodniej. W [[1853]] roku przebywał w [[Paryż]]u; zaś w [[1854]] r. w [[Stambuł|Stambule]] w stopniu [[major]]a. W czerwcu 1854 jako [[pułkownik]] objął dowództwo II pułku gwardii cesarskiej w brygadzie tureckiej. Brał udział w [[Bitwa pod Bałakławą|bitwie pod Bałakławą]] (25 X 1854). Po wojnie za zasługi został nominowany do stopnia [[generał dywizji|generała dywizji]] i przeniesiony na stanowisko komendanta [[Twierdza Anpic|twierdzy Anpic]]. Po wstąpieniu na tron [[AbuAbd-ul-Aziz]]a ([[1861]] r.) objął funkcję mistrza ceremonii czy też marszałka dworu. W [[1863]] objął funkcję inspektora generalnego jazdy tureckiej. Od [[1871]] r. przebywał w [[Egipt|Egipcie]] gdzie zaprzyjaźnił się z chedywem[[chedyw]]em [[Ismail Pasza|Ismailem Paszą]]. W [[1873]] r.zakupił średniowieczny zamek [[Bertholdstein]], gdzie na stałe osiadł w [[1882]] roku.
 
=== Publikacje ===