SM U-9 (1910): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
rozwinięcie
dalsze rozwinięcie, drobne redakcyjne, drobne techniczne
Linia 7:
| wodowanie = 22 lutego 1910
| oddanie do służby = 18 kwietnia 1910
| wycofanie ze służby =
| status okrętu = złomowany w 1919
| stocznia = [[Stocznia Cesarska w Gdańsku|Kaiserliche Werft]], [[Gdańsk]]
Linia 20:
| zanurzenietestowe =
| zanurzeniemaks = 50 m
| napęd = na powierzchni: 4 [[silnik gaźnikowy|silniki gaźnikowe]] o łącznej mocy 1 200 1200&nbsp;[[Koń mechaniczny|KM]]<br />pod wodą: 2 [[silnik elektryczny|silniki elektryczne]] o łącznej mocy 1 160 1160&nbsp;[[Koń mechaniczny|KM]]
| prędkość na powierzchni= 14,2 węzła
| prędkość w zanurzeniu = 8,1 węzła
| zasięg = na powierzchni: 3 300 3250&nbsp;[[mila morska|Mm]] (przy prędkości 9 węzłów)<br />pod wodą: 80 &nbsp;Mm (przy prędkości 5 węzłów)
| załoga = 4 oficerów, 25 podoficerów i marynarzy
| uzbrojenie = 4 wyrzutnie torpedowe kal. 450 mm
| sensory =
| wyposażenie lotnicze =
| commons =
}}
'''SM U-9''' − niemiecki [[okręt podwodny]] ([[U-Boot]]) z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]].
Linia 36:
W sierpniu 1914 roku dowódcą okrętu został ''Kapitänleutnant'' [[Otto Weddigen]]. Pod jego komendą załoga U-9 wsławiła się [[zatopienie brytyjskich krążowników przez U-9|zatopieniem trzech brytyjskich krążowników pancernych]] 22 września 1914 roku. Za ten wyczyn okręt i jego dowódca zostali odznaczeni [[Krzyż Żelazny|Krzyżami Żelaznymi]] przez cesarza [[Wilhelm II Hohenzollern|Wilhelma&nbsp;II]]. 15 października 1914 roku, podczas kolejnego patrolu, U-9 zatopił [[krążownik pancernopokładowy]] [[HMS Hawke (1893)|HMS "Hawke"]], co przyniosło Ottonowi Weddigenowi odznaczenie orderem [[Pour le Mérite]].
 
Pod komendą kolejnego dowódcy, ''Kapitänleutnanta'' Johannesa Spießa, U-9 odnosił sukcesy w ciągu kolejnych patroli na [[Morze Północne|Morzu Północnym]] i [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]] w 1915 roku, by od kwietnia 1916 roku zostać, jako przestarzały, przesuniętymprzesunięty do zadań treningowych. Po [[rozejm w Compiègne (1918)|rozejmie w Compiègne]] został poddany aliantom. Przeznaczony do złomowania, został rozebrany w [[Morecambe]] w 1919 roku.
 
== Opis techniczny ==
SM U-9 miał [[kadłub statku wodnego|kadłub]] o długości całkowitej 57,4&nbsp;m, szerokości 6&nbsp;m i zanurzeniu w położeniu nawodnym 3,1&nbsp;m. Napęd podczas pływania na powierzchni zapewniały cztery [[silnik gaźnikowy|silniki gaźnikowe]] Körtinga, napędzane [[nafta|naftą]], dwa o mocy 350 i dwa 250&nbsp;[[koń mechaniczny|KM]] (łącznie 1200&nbsp;KM), zaś w zanurzeniu dwa [[silnik elektryczny|silniki elektryczne]] o mocy po 580&nbsp;KM. Prędkość maksymalna w położeniu nawodnym wynosiła 14,2&nbsp;[[węzeł (jednostka prędkości)|węzła]], w zanurzeniu 8,1&nbsp;węzła. Zapas 52&nbsp;ton paliwa pozwalał przepłynąć 3250&nbsp;[[mila morska|mil morskich]] przy prędkości ekonomicznej 9&nbsp;węzłów lub 1800&nbsp;mil morskich przy prędkości maksymalnej. W zanurzeniu okręt miał zasięg 80&nbsp;mil morskich przy prędkości 5&nbsp;węzłów.
 
Uzbrojenie U-9 stanowiły cztery [[wyrzutnia torpedowa|wyrzutnie torpedowe]] [[kaliber broni|kalibru]] 450&nbsp;mm, umieszczone po dwie w części dziobowej i na rufie. Okręt przenosił również dwie [[torpeda|torpedy]] zapasowe dla wyrzutni dziobowych.
 
== Bibliografia ==