Barberini: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:MaffeoBarberiniByLorenzoOttoniSFFAM1984.80.jpg|right|thumb|Książę Maffeo Barberini]]

76-letni Urban VIII zmarł 29 lipca 1644, pozostawiając finanse papiestwa w opłakanym stanie. Jego bratankowie Francesco i Antonio weszli na [[konklawe 1644|konklawe]] jako przywódcy najsilniejszej liczebnie frakcji, nie zdołali jednak ani przeforsować swojego kandydata, ani nawet uzyskać dla siebie rzeczywistych gwarancji bezkarności za popełnione nadużycia. Wybrany wówczas papież [[Innocenty X]] dość szybko wycofał się z poczynionych im obietnic i wszczął śledztwo w sprawie pochodzenia ich majątku. Antonio, Francesco i Taddeo wraz ze swymi dziećmi uciekli do Paryża pod opiekę kardynała [[Jules Mazarin|Mazarin]] (przełom 1645/46). W tym czasie na rozkaz Innocentego X dokonano sekwestracji ich majątku w Rzymie. 24 listopada 1647 w Paryżu zmarł zaledwie 44-letni książę Taddeo.

Dzięki protekcji kardynała Mazarin, a także mediacji [[Olimpia Maidalchini|Olimpii Maidalchini]], bratowej Innocentego X, stopniowo doszło do pojednania braci z nowym papieżem. Już w 1648 śledztwo zawieszono, a do Rzymu powrócił kardynał Francesco. Pięć lat później nastąpiło pełne pojednanie, dzięki czemu do Rzymu powrócił też Antonio wraz z dziećmi księcia Taddeo. W ciągu następnych kilku lat Barberini odzyskali swój majątek. Najstarszy syn Taddea, Carlo, w 1653 został kardynałem, a jego młodszy brat Maffeo odzyskał tytuł księcia Palestriny i ożenił się z Olimpią Giustiniani, wnuczką Olimpii Maidalchini i krewną Innocentego X. Z kolei ich siostra Lucrezia w 1654 wyszła za księcia Modeny Francesco d'Este.

 

Pomimo odzyskania większości bogactw rodzina Barberini nie odzyskała już nigdy dawnego znaczenia. Nierealne okazały się snute wraz z Olimpią Maidalchini plany osadzenia księcia Maffeo na tronie królewskim Neapolu, po uprzednim wypędzeniu stamtąd Hiszpanów. Spośród piątki jego dzieci dwie córki (Costanza i Camilla) wyszły za hiszpańskich grandów [[Francesco Caetani]]ego i [[Carlo Borromeo-Arese]], natomiast najstarszy syn Francesco został w 1690 kardynałem. Tytuł książęcy przeszedł na młodszego syna Urbano, który mimo trzech małżeństw zmarł w 1722 bez męskiego potomka z prawego łoża. W 1738 zmarł kardynał Francesco, ostatni męski przedstawiciel rodu. Majątek Barberinich odziedziczyło jedyne legalne dziecko Urbano, które go przeżyło – córka Cornelia Costanza (1716–1797). Dzięki jej małżeństwu z księciem Carbognano [[Giulio Cesare Colonna di Sciarra]] nazwisko i majątek rodowy Barberinich przeszły do rodziny Colonnów.