Kościół Bożego Ciała w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami

| zabytek = A-170 z 25.02.1931<ref r.name="zabytek">{{zabytek|wielkopolskie|data dostępu=2010-10-17}}</ref>

| zdjęcie podpis = Widok kościoła Bożego Ciała od strony południowej

| zbudowano = [[1465]]-[[1475]]

| wezwanie = [[Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej|Bożego Ciała]]

| stopniN=52 |minutN=24 |sekundN =2.36

| stopniE=16 |minutE=55 |sekundE =59.24

Jest to [[kościół halowy|pseudohalowa]] świątynia dzielona na trzy nawy. Pierwotnie przykrywały je [[sklepienie gwiaździste|sklepienia gwiaździste]], które zachowało się jednak jedynie w nawach bocznych. Nawę główną przykrywa [[sklepienie kolebkowe]] z [[luneta (architektura)|lunetami]], zaś prezbiterium [[sklepienie krzyżowo-żebrowe]]. W sklepieniu nawy głównej znajduje się pięć, obramowanych [[sztukateria|sztukaterią]] malowideł z [[XVII wiek|XVII]] wieku, które przedstawiają: Najświętszą Marie Pannę, św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus i prorokiem Eliaszem, odnalezienie trzech hostii, przysięgę burmistrza Poznania na wierność [[Jan II Kazimierz Waza|Janowi Kazimierzowi]] oraz bł. Anioła Karmelitę z [[Damazy I|papieżem Damazym I]]. W nawach bocznych znajdują się trzy bogato zdobione i polichromowane [[konfesjonał]]y, które również powstały w XVII wieku. Na środku nawy głównej znajduje się mały ołtarzyk z czterema brązowymi plakietami przedstawiającymi [[Poznańska legenda o skradzionych hostiach|legendę o skradzionych hostiach]]. Pod ołtarzem znajdują się figury trzech Żydów topiących hostie w studzience. Na ścianach prezbiterium znajdują się pochodzące z [[1665]] roku portrety fundatorów – Władysława Jagiełły i [[Jadwiga Andegaweńska|Jadwigi]], a także kolekcja blach herbowych i portretów trumiennych z XVII i XVIII wieku.

W ołtarzu głównym znajduje się obraz ''Ostatnia Wieczerza'' nieznanego autora, zaś sam monumentalny ołtarz został wykonany ze sztucznego marmuru według projektu [[Pompeo Ferrari|Pompeo Ferrarego]], który zaprojektował również kaplicę Matki Bożej Szkaplerznej, podzieloną na dwa przęsła. Przęsło krótsze, od strony kościoła, mieści chór muzyczny z organami i balustradą o bogatej rokokowej ornamentyce, zaś większe przykrywa ukryta z zewnątrz kopuła z XVIII-wiecznymi freskami oparta na gurtach spływających na [[marmoryzowanie|marmoryzowane]] pilastry. Po drugiej stronie znajduje się zakrystia z zachowanym XVIII-wiecznym wystrojem. Dekoracje [[sgraffito]]we w kaplicy oraz witraże w oknach naw i szczytu wykonali w latach [[1958]]-[[1962]] [[Józef Oźmin|Ł. i J. Oźminowie]], zaś witraże w prezbiterium to projekt [[Stanisław Powalisz|Stanisława Powalisza]] z [[1950]] roku.