Święty Benedykt (męczennik): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Biografia: drobne techniczne
Linia 28:
Źródłem wiedzy o jego życiu jest opis powstały ok. 1064 roku, autorstwa [[biskup|bp.]] Maurusa powstały na podstawie relacji św. Benedykta. Święty Benedykt prowadził życie pustelnicze wraz ze św. Andrzejem już w [[Tropie (województwo małopolskie)|Tropiu]], a następnie wyruszyli do benedyktyńskiego klasztoru św. Hipolita w [[Nitra (miasto)|Nitrze]].
 
Inni utrzymują, że św. Benedykt był Słowakiem, a święci spotkali się dopiero w benedyktyńskim opactwie (klasztor na górze Zobor w ówczesnym [[Królestwo Węgier|Królestwie Węgier]])<ref>{{cytuj książkę|imię = o. Hugo |nazwisko =Hoever SOCist |tytuł = Żywoty świętych pańskich na każdy dzień roku |wydawca = Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne |miejsce = Olsztyn |rok = 1989 |strony = 490-493 |isbn =}}</ref>. Benedykt był przydzielony jako uczeń św. Andrzeja do pustelni, gdzie ćwiczyli się w [[asceza|ascezie]] i pracy przy karczowaniu lasów. Na każdą sobotę i niedzielę wracali do wspólnoty klasztornej. Po śmierci Świerada Benedykt kontynuował życie pustelnicze przez trzy lata. Pewnego dnia napadli na niego półdzicy rozbójnicy, zawlekli w okolice Skałki koło [[Trenczyn]]a, zabili a ciało wrzucili do [[Wag]]u. Legenda głosi, że przyleciał wtedy olbrzymi orzeł, który strzegł ciała przez cały rok, a gdy mnisi je znaleźli było w stanie nienaruszonym.
 
Pochowano go obok św. Andrzeja Świerada w opackim klasztorze.