Pe̍h-ōe-jī: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
interpunkcja
Wicki (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 1:
[[Plik:POJ books.jpg|thumb|right|250px|W niektórych publikacjach (Biblia, słowniki, poezja, prace naukowe) nadal wykorzystuje się Pe̍h-ōe-jī]]
[[Plik:Ang-phoe Seng-keng te-571-bin.jpg|thumb|right|250px|Biblia w grafii Pe̍h-ōe-jī]]
[[Plik:Peh-oe-ji.ogg|[[IPA]]: peʔ˩ ue˩ dzi˨]]
'''Pe̍h-ōe-jī''' ('''POJ''') ([[język chiński]] 白話字 [[pinyin]]: ''báihuà zì'') - system zapisu języka chińskiego za pomocą alfabetu łacińskiego, wprowadzony w XIX w. przez chrześcijańskich misjonarzy w [[Fujian]] i na [[Tajwan (wyspa)|Tajwan]]ie. Do tej pory bywa używany do zapisu odmiany [[hokkien]], zwłaszcza [[język tajwański|języka tajwańskiego]]. Istnieje także wersja tego systemu dla języka [[Język hakka|hakka]], zwana '''pha̍k-fa-sṳ''', dla języka [[język mindong|mindong]] '''bàng-uâ-cê''', oraz dla dialektu [[teochew]], nazywana '''pêh-uē-jī'''.