Cytokininy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Funkcje cytokinin: drobne merytoryczne
Pisum (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 1:
[[Plik:Zeatin.png|mały|prawo|180px|Wzór strukturalny [[zeatyna|zeatyny]]]]
'''Cytokininy''' to grupa regulatorów wzrostu i rozwoju roślin wśród których znajdują się [[hormony roślinne]] oraz substancje o działaniu podobnym do hormonów roślinnych jednak nie występujące naturalnie w roślinach. Znanymi cytokininami są:
 
Linia 5 ⟶ 6:
* 6-benzyloaminopuryna (BAP)
* 2-izopentyloadenina (2iP)
 
== Historia odkrycia ==
[[Plik:Zeatin.png|mały|prawo|180px|Wzór strukturalny [[zeatyna|zeatyny]]]]
Badania prowadzące do odkrycia cytokinin zapoczątkował [[Haberlandt]] w [[1913]] roku, zauważył on, że w izolowanych fragmentach [[tkanka miękiszowa|tkanki miękiszowej]] ziemniaka można wywołać podziały komórek poprzez przyłożenie niewielkich fragmentów [[tkanka przewodząca|tkanki przewodzącej]]. W roku [[1955]] [[F. Skoog]] zastosował do stymulacji podziałów komórek w tkance miękiszowej [[tytoń|tytoniu]] stary preparat [[DNA]] poddany działaniu wysokiej temperatury. Otrzymany w ten sposób roztwór wykazywał zdolność do stymulacji podziałów komórkowych. Z hydrolizatu DNA udało się wykrystalizować substancję aktywną, która nazwano kinetyną. Kinetyny nie udało się nigdy wyizolować z roślin. Jednak w roku [[1964]] [[Letham]] wyizolował z bielma ziarniaków kukurydzy substancję podobną do kinetyny, którą nazwał [[zeatyna|zeatyną]] – RYSUNEK. Obecnie oprócz kinetyny znane są inne związki wykazujące aktywność biologiczną, część z nich występuje naturalnie w roślinach, a cześć jest związkami syntetycznymi.
 
== Synteza cytokinin ==
Linia 30 ⟶ 27:
 
W [[ogrodnictwo|ogrodnictwie]] i rolnictwie stosuje się też syntetyczne cytokininy np.: do przedłużania trwałości ciętych kwiatów. Powodują ''efekt Richmonda-Langa'' czyli powstrzymują i hamują starzenie się organów i tkanek roślinnych np.: liście umieszczone w roztworze cytokininy zachowują świeżość i zieloną barwę, mogą odmładzać też liście pobudzając wytwarzanie chlorofilu, białek, kwasów nukleinowych.
 
== Historia odkrycia ==
Badania prowadzące do odkrycia cytokinin zapoczątkował [[Haberlandt]] w [[1913]] roku, zauważył on, że w izolowanych fragmentach [[tkanka miękiszowa|tkanki miękiszowej]] ziemniaka można wywołać podziały komórek poprzez przyłożenie niewielkich fragmentów [[tkanka przewodząca|tkanki przewodzącej]]. W roku [[1955]] [[F. Skoog]] zastosował do stymulacji podziałów komórek w tkance miękiszowej [[tytoń|tytoniu]] stary preparat [[DNA]] poddany działaniu wysokiej temperatury. Otrzymany w ten sposób roztwór wykazywał zdolność do stymulacji podziałów komórkowych. Z hydrolizatu DNA udało się wykrystalizować substancję aktywną, która nazwano kinetyną. Kinetyny nie udało się nigdy wyizolować z roślin. Jednak w roku [[1964]] [[Letham]] wyizolował z bielma ziarniaków kukurydzy substancję podobną do kinetyny, którą nazwał [[zeatyna|zeatyną]] – RYSUNEK. Obecnie oprócz kinetyny znane są inne związki wykazujące aktywność biologiczną, część z nich występuje naturalnie w roślinach, a cześć jest związkami syntetycznymi.
 
== Linki zewnętrzne ==