II wojna opiumowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Drugi etap wojny: drobne merytoryczne
Linia 14:
 
== Drugi etap wojny ==
Pomimo podpisania traktatu pokojowego, w następnym roku doszło do dalszych działań wojennych, określanych też jako trzecia wojna opiumowa. Powodem ich stało się przegrodzenie przez Chińczyków ujścia rzeki Hai He zagrodą i wzmocnienie fortów twierdzy DaGuDagu leżących nad jej ujściem. 20 czerwca [[1859]] Chińczycy odmówili przepuszczenia sojuszniczych okrętów do Tianjinu. Wobec tego, Brytyjczycy postanowili zaatakować forty z morza. 25 czerwca eskadra 10 [[kanonierka|kanonierek]] rozpoczęła ostrzeliwanie fortów, lecz okręty nie mogły sforsować zagród z bali i łańcuchów, a od skutecznego ognia chińskich baterii nadbrzeżnych zatonęły 3 kanonierki, dalsze odniosły uszkodzenia. Próba wysadzenia desantu załamała się i sojusznicy zmuszeni byli wycofać się ze stratami.
 
Niepowodzenie pod Dagu wywołało wielki oddźwięk propagandowy w Anglii i Francji. Pod hasłem pomszczenia zniewagi, wysłano do Chin 12-tysięczny ekspedycyjny korpus brytyjski i 7-tysięczny francuski. 8 czerwca [[1860]] rząd chiński odrzucił złożone 8 marca ultimatum sojuszników, domagających się "zadośćuczynienia". Siły sojusznicze najpierw zajęły jako bazę wypadową wyspy [[Zhoushan]] oraz port [[Yantai]] na półwyspie [[Szantung (półwysep)|Szantung]].
 
1 sierpnia 1860 wojska brytyjskie i francuskie wylądowały na północ od ujścia Hai He, koło Pehtang (dzisiaj [[Beitang]]), po czym 21 sierpnia wojska interwencyjne zaatakowały i zdobyły od lądu forty Dagu, przy wsparciu okrętów. Następnego dnia wojska sojusznicze zajęły [[Tiencin|Tianjin]], a 7 października, pokonując słaby opór Chińczyków, dotarły do Pekinu, opuszczonego przez dwór cesarski. Pałac cesarski został następnie splądrowany przez okupantów.
 
== Podsumowanie ==