Statek powietrzny wczesnego ostrzegania: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Thijs!bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: nl:AEW
Linia 22:
W latach 90., wraz z rozwojem elektroniki, do grona państw rozwijających systemy AEW dołączyły inne państwa, przy czym klasyczne anteny obrotowe radarów zastępowane są w nowych konstrukcjach nieruchomymi antenami ze skanowaniem elektronicznym. [[Szwecja]] opracowała system [[Erieye]] z radarem [[Ericsson]] PS-890, nadający się do instalacji na niewielkich samolotach, jak [[Saab 340]] lub [[Embraer ERJ 145]]. Odznacza się on podłużną anteną wspartą na wspornikach nad kadłubem. Podobną antenę na pylonie ma nowoczesny, znacznie większy, opracowany na australijskie zlecenie [[Boeing Wedgetail]], oparty na płatowcu [[Boeing 737]]. Własny system [[Phalcon]], oparty o płaskie anteny mocowane na ścianach kadłuba samolotów oferuje na eksport [[Izrael]].
 
== Śmigłowce ==
W celu zapewnienia przykrycia radiolokacyjnego flocie pozbawionej dużych lotniskowców, niektóre kraje zaczęły umieszczać systemy wczesnego ostrzegania na śmigłowcach. W przypadku floty brytyjskiej, związane to było z dotkliwymi stratami zadanymi jej przez lotnictwo argentyńskie podczas [[wojna o Falklandy|wojny o Falklandy]] w 1982, ułatwionymi przez brak samolotowsamolotów AEW. W efekcie opracowano warianty śmigłowca [[Westland Sea King]] z podczepionym radarem; w najnowszej wersji nosi on oznaczenie Sea King ASaC7. Drugim śmigłowcem wczesnego ostrzegania jest rosyjski [[Ka-31]], produkowany w ograniczonej ilości.
 
[[kategoriaKategoria:lotnictwoLotnictwo]]
 
[[en:Airborne Early Warning]]