Sanktuarium Wambierzyckiej Królowej Rodzin: Różnice pomiędzy wersjami

Prezbiterium jest oddzielone od nawy kratą. Ołtarz główny jest dziełem [[Karl Sebastian Flacker|Karla Sebastiana Flackera]]. W centrum znajduje się rzeźba Madonny z Dzieciątkiem adorowana przez dwa anioły. Figurka wykonana z drewna lipowego ma 28 cm. Pochodzi z końca XIV w.

W nawie po stronie południowej znajduje się barokowa ambona dzieło Flackera z 1723. Jest ona ilustracją hymnu Magnificat. Ambonę wieńczy postać Ducha Świętego, poniżej widnieje Madonna w otoczeniu aniołów. Na baldachimie siedzą personifikacje kontynentów: Ameryki, Europy, Azji i Afryki. Na korpusie znajdują się rzeźby czterech ewangelistów. We wnękach prezbiterium umieszczono ołtarze pochodzące z XIX w. Od wschodu są to ołtarze: św. Jana Nepomucena, św. Walentego, św. Anny, św. Józefa i św. Antoniego. Ponad drzwiami na ścianie północnej wiszą obrazy św. Jadwigi Śląskiej, św. Otylii i św. Apolonii, a na ścianie północnej św. Jana Sarkandra, św. Franciszka Ksawerego i św. Karola Boromeusza<ref>Opis wg A. Mitkowska, ''Wambierzyce'', Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1984, s. 56-58.</ref>.

 

{{przypisy}}