Wiesław Domasłowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 23282045 autora 195.22.119.187 informacje prywatne, nieencyklopedyczne |
m poprawa linków |
||
Linia 6:
Od zakończenia studiów pracował w Katedrze Technologii i Technik Malarskich, a następnie (od [[1969]]) w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa na [[Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika|Wydziale Sztuk Pięknych UMK]], jako zastępca asystenta i asystent ([[1952]]-[[1953]]), starszy asystent ([[1953]]-[[1955]]), [[adiunkt]] ([[1955]]-[[1967]]) i [[docent]] ([[1967]]-[[1975]]), profesor nadzwyczajny ([[1975]]-[[1989]]), profesor zwyczajny ([[1989]]-[[2007]]).
W latach [[1968]]-[[1969]] był kierownikiem katedry, następnie, od [[1969]] do [[1979]] i od [[1984]] do [[1987]] r. dyrektorem Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK, w latach [[1978]]-[[1981]] [[prorektor]]em do spraw nauki i współpracy z zagranicą. Od [[1969]] do [[2000]] r. był kierownikiem Zakładu Konserwacji Elementów i Detali Architektonicznych. W latach [[1968]]-[[1985]] kierownik Laboratorium Naukowo-Badawczego Konserwacji Kamienia i Szkła/Laboratorium Naukowo-Badawczego Konserwacji Kamienia [[Pracownie Konserwacji Zabytków|PP PKZ]]. W latach [[1988]]-[[1990]] członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej do Spraw Kadr Naukowych. Na emeryturę przeszedł w [[1996]] r., jednak nadal przez 11 lat prowadził zajęcia dydaktyczne na uczelni w ramach ½ etatu. Ponadto w latach [[1977]] i [[1979]] prowadził wykłady z [[Konserwacja zabytków|konserwacji kamienia]] na międzynarodowych kursach [[UNESCO]] w [[Wenecja|Wenecji]], zaś w latach [[1989]]-[[1991]] wykładał na Fachhochschule w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]], gdzie zorganizował specjalizację konserwacji kamienia. Uczestnik licznych [[Konferencja naukowa|sympozjów]], członek szeregu stowarzyszeń i rad naukowych, m.in. jako rzeczoznawca [[Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego|Ministra Kultury i Sztuki]] ([[1970]]-[[2000]], PP PKZ ([[1969]]-[[1994]]) i [[UNESCO]] (od [[1971]]). Wyróżniany nagrodami i odznaczeniami państwowymi i uczelnianymi, w tym Krzyżem Kawalerski i Oficerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]].
Głównym tematem badań naukowych jest konserwacja kamiennych obiektów zabytkowych, a także zastosowanie [[żywica|żywic sztucznych]] do celów konserwatorskich. Przeprowadził m.in. rekonstrukcję kilku kamiennych [[pilaster|pilastrów]] w [[Kaplica Zygmuntowska na Wawelu|Kaplicy Zygmuntowskiej]] na [[Wawel]]u w [[Kraków|Krakowie]] oraz – wraz z zespołem – konserwację [[manieryzm (sztuka)|manierystycznego]] kamiennego [[portal]]u [[Dom Eskenów|kamienicy Eskenów]] w Toruniu, wieżyczek [[Ratusz Staromiejski w Toruniu|ratusza w Toruniu]], [[gotyk|gotyckiej]] konsoli z Mojżeszem (pozostałej po figurze [[Piękna Madonna|Pięknej Madonny]]) w [[Bazylika katedralna św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Toruniu|katedrze w Toruniu]], [[Sztuka romańska|romańskiego]] portalu ołbińkiego w [[Katedra św. Marii Magdaleny we Wrocławiu|katedrze św. Marii Magdaleny we Wrocławiu]] i wystroju rzeźbiarskiego elewacji [[Ratusz we Wrocławiu|ratusza wrocławskiego]], [[barok]]owych rzeźb na [[Most gotycki w Kłodzku|moście w Kłodzku]] i in., ponadto zajmował się konserwacją [[witraż]]y (w [[1955]] r. został współautorem nowoczesnej metody konserwacji szkła witrażowego, wraz z [[Leonard Torwirt|Leonardem Torwirtem]] i Edwardem Kwiatkowskim) oraz [[Drewno (technika)|drewna]] (m.in. [[relikwiarz]] [[Święty Wojciech|św. Wojciecha]] w [[Gniezno|Gnieźnie]]), wraz z zespołem wykonał kopię [[Brązy|brązowych]] [[Drzwi Gnieźnieńskie|Drzwi Gnieźnieńskich]]. W kraju i zagranicą -m. in. [[Bułgaria]], [[Egipt]] ([[Świątynia Hatszepsut]] w [[Deir el-Bahari]]), [[Kambodża]] ([[Angkor Wat]]), [[Macedonia]] (rzymski piec ceramiczny w [[Ochryda|Ochrydzie]]), [[Chile]] ([[Moai|kolosy]] na [[Wyspa Wielkanocna|Wyspie Wielkanocnej]]), [[Niemcy]] – opracował kilkadziesiąt ekspertyz konserwatorskich. Opublikował ponad 100 prac naukowych, promotor ponad 150 [[praca dyplomowa|prac magisterskich]] i 13 [[doktor (stopień naukowy)|doktoratów]].
| |||